اصول پنجگانه اعتقادی نسخه متنی

معجزه ، نشانه اى است كه آن را جز به پيامبران و رسولان و حجت هاى خود نمى دهد تا بدين وسيله ، آنان كه به راستى ادعاى ارتباط با خدا را دارند، ازمدعيان دروغگو شناخته شوند.)(20)

بنابراين ، معجزه نشانه ارتباط پيامبر با مبداء هستى است . همه معجزات پيامبران ، موقت و فصلى بوده است ، يعنى اختصاص به همان زمان و دوره خودشان داشته است ، اما پيامبر اسلام (ص )، هم معجره فصلى و موقت داشته و هم معجزه دايمى ، معجزات فصلى پيامبر(ص ) معجزاتى است كه براى پاسخ گفتن به درخواست فرد يا گروهى انجام مى گرفت ، يكبار قريش در مكه از پيامبر درخواست معجزه كردند، پيامبر(ص ) به ماه اشاره كرد و ماه از وسط دو نيم شد، اين معجزه به (شَقُّالْقَمَر) مشهور است . از اين قبيل معجزه ها در طول زندگى آن حضرت فراوان بوده است .

معجزه دايمى پيامبر(ص ) (قرآن ) است و دايمى بودن اين معجزه با هميشگى بودن دعوت ، پيام و مكتب آن حضرت رابطه دارد. از ميان پيامبران تنها پيامبر اسلام ، معجزه جاويدان دارد؛ زيرا رسالت و شريعت او رسالت و شريعت هميشگى است ؛ پيامبرى كه رسالتش جهانى و شريعتش جاويدان است بايد معجزه اى بياورد كه همواره كارآيى و كاربرد داشته باشد.

2 خبر دادن پيامبر پيشين

راه ديگر شناخت پيامبر اين است كه پيامبر قبلى از آمدن او خبر داده باشد. اگر كسى ادعا كرد كه خانه اى كه شما در آن سكونت داريد از آن اوست و نام و نشان او در سند به ثبت رسيده است ، تنها راه رد ادعاى آن شخص اين است كه سند را جلو آورده و به دادگاه يا مردم نشان دهيد و ثابت كنيد كه آن شخص دروغ مى گويد.

ولى اگر شما به جاى نشان دادن سند، هياهو و غوغا به پا كرديد و هرگز حاضر به نشان دادن سند نشديد، مردم چگونه قضاوت مى كنند؟ آيا نشان ندادن سند و تحمل اين همه ناگوارى و سختى را گواه حقانيت مدعى نمى گيرند؟ پيامبراسلام نيز مدعى بود و اعلان كرد: من همان پيامبرى هستم كه اسم من در تورات و انجيل آمده است ؛ اما هرگز يهوديان و مسيحيان ، كتاب آسمانى خود را پيش نياوردند و در قبال آن يهود، جنگ هايى به راه انداخت و مسيحيان ضربه هايى را تحمل كردند، ما از اين جنگ ها و خسارت هايى كه متحمل شدند، مى فهميم كه نام و نشان پيامبر در كتاب آسمانى آنان بوده است . قرآن در آياتى چند، به آن اشاره مى كند:

(وَ اِذْ قالَ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يا بَنى اِسْرائيلَ اِنّى رَسُولُ اللّهِ اِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِما بَيْنَ يَدَىَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَاءتى مِنْ بَعْدِى اسْمُهُ اَحْمَدُ فَلَمّا جائَهُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبينٌ)(21)

به يادآور هنگامى را كه عيسى بن مريم به بنى اسرائيل گفت : من فرستاده خدا به سوى شما هستم به درستى تورات گواهى مى دهم و شما را به پيامبرى كه بعد از من خواهد آمد و اسمش احمد است ، بشارت مى دهم . پس وقتى كه آن پيامبر با همان نشانه ها آمد، گفتند: اين جادويى آشكار است !

3 شواهد و نشانه ها

سومين راه شناخت پيامبران ، بررسى و گردآورى علايم و نشانه هايى است كه گوياى راست بودن ادعاى نبوت آنان است ، راهى آسان و روشن كه براى همگان ممكن و ميسر است :

الف - انگيزه هاى درونى

بررسى خصوصيات روانى و سابقه زندگى مدعى نبوت ، پيش از ادعاى نبوت و ميزان علاقه اش به مال و جاه و مقام ، روشنگر اين است كه آيا انگيزه هاى خدايى و مسؤ وليت الهى بر انگيزنده او بوده است يا عوامل ديگرى در كار است . تاريخ پيامبران ، به ويژه پيامبر اسلام (ص ) به