شؤ ون امامت - اصول پنجگانه اعتقادی نسخه متنی

بعد از خود ، به مردم معرفى مى كند.

در پايان سخن هم مى فرمايد:

(الله اكبر بر اكمال دين و نعمت سرشار، بر خشنودى خدا از انجام رسالت من ، ولايت و رهبرى على (ع ).) و سرانجام تبريك و شادباش به على (ع )، كه تا وقت مغرب ادامه داشت و ابوبكر و عمر از نخستين افرادى بودند كه به امام تبريك گفتند. اينها و دهها شاهد و گواه ديگر، نشانگر اين هستند كه جز معناى سرپرستى و اولويت در تصرف ، از لفظ (ولىّ) معانى ديگر منظور نبوده است .

خلاصه

در هنگام بازگشت از حجة الوداع ، در محلّى به نام غدير خم ، آيه تبليغ ولايت بر پيامبر فرود آمد و پيامبر گرامى در جمع حجاج ، ولايت و امامت على (ع ) را به طور رسمى به مردم اعلام كرد.

رسول خدا(ص ) در غدير خم ، با انبوه جمعيت حاجيان نمازگزارد وپس از نماز به سخنرانى برخواست . در ضمن سخنرانى حديث ثقلين رابار ديگر يادآور گرديد و مردم را به پيروى از اهل بيت سفارش فرمود آمد.

هنوز پيامبر(ص ) و على (ع ) از هم جدا نشده بودند كه آيه اكمال دين فرود آمد و كامل شدن دين خدا را با امامت على (ع ) اعلام كرد از آن پس ، مردم گرد على (ع ) را گرفتند و با وى بيعت كردند.

حديث غدير از نظر سند به استوارى كوه ، و از جهت دلالت و گويايى ، به روشنى آفتاب مى ماند و هيچ گونه درنگ و ترديدى در آن راه ندارد.

پرسش

1 غدير خم كجاست و داستان غدير در چه سالى اتفاق افتاد؟ 2 دستور ابلاغ امامت امّت با چه آيه اى بر پيامبر فرود آمد؟ 3 پيامبر گرامى در سخنرانى غدير خم چه سفارش هايى داشتند؟ 4 از نزول آيه اكمال دين ، پس از آيه ابلاغ امامت ، چه مى فهميم ؟ 5 كلمه (مولى ) در حديث غدير، چه معنايى دارد؟ توضيح دهيد.

شؤ ون امامت

1 مرجعيت دينى

خداوند براى هدايت انسان ها به راه سعادت ، قرآن را با محتوايى عميق فرستاد و پيامبرش را ماءمور بيان معارف آن نمود.

پس از رسول گرامى اسلام ، نياز به مرجعى بود كه قرآن را به درستى تفسير كند و هدايت دينى بندگان خدا را بر دوش گيرد، و به سئوالات آنان پاسخ گويد و مشكلات اعتقادى ، اخلاقى و فقهى آنان را برطرف كند. از اين رو، خداى متعال فرمود:

(اِنَّما اَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ)(53)

همانا، تو بيم دهنده اى و براى هر قومى هدايتگرى است .

امامان معصوم ، هاديان مردمند، آنان اهل بيت رسول خدا هستند و از همه پيروان پيامبر نسبت به وحى و دستورات نبى اكرم (ص ) آشناترند، هم به اين دليل كه اهل خانه ، بهتر از مسائل خانه با خبرند (اَهْلُ الْبَيْتِ اَدْرى بِم ا فى الْبَيْتِ) و هم به اين جهت كه پيامبر به آنان آموخت تا آنجا كه فرمود:

(اَنَا مَدينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِىُّ بابُها)(54)

من شهر علمم و على (ع ) در آن است .

و نيز فرمود:

(عَلِىُّ خازِنُ عِلْمى )(55)

على (ع ) خزانه دار علم من است .

و نيز على (ع ) فرمود:

(اى مردم ، همانا رسول خدا(ص ) هزار در از علم به من آموخت كه از هر درى هزار در به روى من گشوده شد.)(56)

مساءله مرجعيت دينى امامان معصوم ، چنان روشن بود كه خلفا در هر زمانى براى رفع مشكلات دينى خود به آنان روى مى آوردند و مردم را نيز به آنان ارجاع مى دادند تا آنجا كه عمر بن خطاب در بيست و سه مساءله