پرسش - اسوه های نظامی صدر اسلام نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اسوه های نظامی صدر اسلام - نسخه متنی

محمد عباسی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

، در پنج غزوه در مسؤ وليت هاى حساس نبرد كند.

حـمـزه از مـقـام و مـنـزلت خاصى نزد پيامبر برخوردار بود به طورى كه (شير خدا) و (شير رسول خدا) لقب يافت .

پرسش

1 - نقش حمزه در حمايت از پيامبر اسلام (ص ) را بيان كنيد.

2 - حمزه در تدبير امور نظامى حكومت نوپاى نبوى چه نقشى داشت .

3 - مسؤ وليت هاى نظامى حمزه در جنگ هاى صدر اسلام را توضيح دهيد.

4 - منزلت حمزه در نزد پيامبر و اهل بيت : را بيان كنيد.

5 - نقش حمزه در غزوه بدر را توضيح دهيد.

6 - ويژگى هاى حمزه سيد الشهداء را توضيح دهيد.

جعفر بن ابى طالب ، زيد بن حارثه ، عبدالله بن رواحه

جعفر بن ابى طالب

از اسـوه هـاى نظامى عصر پيامبر اكرم (ص ) جعفر بن ابى طالب است كه در مكتب آن بزرگوار تـربـيـت شـد و در صـحـنـه هاى اجتماعى ، سياسى و نظامى درخشيد و سرانجام در راه اهداف دين مـقـدس اسـلام بـه شـهـادت رسـيـد. او پـسـر عـمـوى پـيـامـبـر و برادر امام على (ع ) است و بيست سـال پـيش از بعثت به دنيا آمد. كنيه اش ‍ ابوعبدالله و مشهور به (ابو المساكين ) بود و پس از شهادت به ( طيار) و (ذوالجناحين ) لقب يافت .

جـعـفر در ديدگاه قرآن كريم ، از مصاديق (مؤ منين برجسته )(124) و (اذن يافتگان ) براى قتال (125) است (126) و در ديدگاه پيامبر اكرم (ص ) نيز از مقام و منزلت و الايى برخوردار مى باشد كه آن حضرت در موارد مختلفى به آن اشاره فرموده است . از جمله :

سـرداران اهـل مـحـشـر و سـروران مـردم دنـيـا: مـن و عـلى ، حـسـن و حـسـيـن ، حـمـزه و جـعـفـر هـسـتـيم .(127) همچنين خطاب به جعفر فرمود :

تو در شمايل و اخلاق ، شبيه من هستى .(128)

رهبر مهاجران

با اوج گيرى اذيت و آزار مسلمانان به دست مشركان ، پيامبر اكرم (ص ) به آنان فرمود : اگر بـه حـبـشـه هـجرت كنيد، مناسب است . به آنجا برويد تا خداوند در كار مسلمانان گشايش ايجاد كند.(129) در رجب سال پنجم بعثت ، نخست يازده مرد و چهار زن مسلمان به سرپرستى عثمان بن مظعون ، و چـنـدى بـعـد يـك گـروه هـشـتـاد و سـه نـفـره از مـكـه بـه حـبشه هجرت كردند. پيامبر براى عدم پراكندگى مسلمانان و ايجاد هماهنگى با مردم و حكومت حبشه ، جعفر بن ابى طالب را به رهبرى آنان برگزيد .

سـران مـشـركـان در تـعـقـيـب گـروه نـخـسـت ، آنـان را تـا سـاحـل دريـا تـعـقـيب كردند ولى مسلمانان در كشتى نشسته و به سوى حبشه حركت كرده بودند. آنان با اطلاع از هجرت گروه بعدى ، دو تن از مكارترين افراد به نامه هاى : عمرو بن عاص و عبدالله بن ابى ربيعه را به همراه هدايايى به سوى پادشاه حبشه روانه كردند. دو فرستاده مـشـركـان بـه بـدگـويى از مهاجران پرداختند امّا نه تنها به اهداف شوم خود نرسيدند، بلكه جـعـفـر با تلاوت آياتى از سوره مريم درباره موقعيت حضرت عيسى (ع ) آن چنان تاءثيرى در نـجـاشـى و كـشيشان گذاشت كه همه آنان گريستند. در نتيجه از مهاجران حمايت كردند و هداياى سران قريش را پس ‍ فر+++ستادند.++(130) عـمـرو بـن عاص ، كه تاب تحمل چنين شكستى را نداشت ، سمّى را به غذاى لذيذى آميخت و آن را بـراى جعفر فرستاد.امّا بلند طبعى جعفر موجب شد كه دست به غذاى دشمن دراز نكند و در نتيجه توطئه دشمن خنثى شود و فرستادگان مشركان ، با ذلّت به مكه بازگردند.(131) به سوى مدينه :

پيامبر اكرم (ص ) در آغاز سال هفتم هجرى و پيش از رفتن به سوى خيبر، با تقدير از نجاشى ، خـواسـتـار

/ 92