بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
كسى جز تو براى مصر شايسته نيست . به سوى مصر حركت كن . خداوند تو را رحمت كـنـد.) مـن تـو را بـه چـيـزى سـفـارش نـمـى كـنـم و بـه دانـش و آگـاهـى ات اكـتـفـا مـى كـنـم .(384) اشتر منشور حكومت را از امام تحويل گرفت . و به سوى مصر حركت كرد ولى اين مـاءمـوريـتـى بـود كه او را به آرزوى ديرينه اش رساند. جاسوسان اعزام اشتر را به معاويه گزارش كردند و معاويه نيز، پيش از رسيدن اشتر به مصر (در مكانى به نام قلزم ) ، توسط عـوامـل مـزدورش ، او را بـا عسلِ مسموم به شهادت رساند. شاميان از خبر شهادت او، به يكديگر تبريك گفتند و بيش از آن ، اميرمؤ منان (ع ) و مردم كوفه را محزون كردند. در اينجا بود كه امام على (ع ) فرمود:(وَ لِلّهِ دَرُّ مالِكٍ وِ ما مالك ...؟)
خلاصه درس
شهادت سردار ارشد سپاه علوى ، مالك اشتر نخعى ، مصيبت بزرگى بود كه اميرمؤ منان (ع ) را بـه شـدت انـدوهـگـيـن ساخت . امام (ع ) در وصف او سخنانى ايراد كرد كه حكايت از اوج منزلت و كمال اشتر دارد.زيرا مالك انسان كاملى بود كه ارزش هاى بى شمارى را در خود تبلور بخشيده بـود. اشـتر در اوج شجاعت و قدرت ، سردارى پارسا، فقيه ، متدين و كريم بود. او به رهبرى امـيـرمـؤ مـنـان (ع ) سخت معتقد بود و دريارى او ترديدى نداشت . روحيه ستم ستيزى او باعث شد چندين بار به همراه يارانش تبعيد شود. اشتر نخستين بيعت كننده با اميرمؤ منان (ع ) بود. نقش او در حـل مـشـكـلات و بحران هاى حكومت علوى تعيين كننده بود. شناخت ماهيت پليد ناكثين و قاسطين و دلاورى هاى او در مقابله با آنان ، موجب شد در همه صحنه ها خط شكن باشد و دشمنان همواره از او در خـشـم و هـراس بـاشـنـد مـسـؤ وليـت پذيرى و توان اشتر در اداره مناطق آلوده و تحت تاءثير مـعـاويـه مـوجـب شـد امـام (ع ) او را بـه فـرمـانـدارى مـنطقه جزيره برگزيند و پس از نبرد با قـاسـطـيـن او را بـه سـوى مـصـر اعـزام كـنـد. اشـتـر در نـتـيـجـه جـاسـوسـى عوامل معاويه در قلزم به شهادت رسيد.
پرسش
1 - علت اندوه شديد امام (ع ) از شهادت اشتر را بنويسيد.2 - چه ويژگى هايى موجب محبوبيت اشتر در نزد امام (ع ) گرديد.3 - علت تبعيدهاى مكرر اشتر و يارانش را توضيح دهيد.4 - نقش اشتر در انهدام فتنه جويان جمل را بنويسيد.5 - نقش مالك اشتر در حوادث يوم الهرير را توضيح دهيد.احنف بن قيس ، معقل بن قيس ، زياد بن خصفه
احنف بن قيس
احـنـف بن قيس تميمى در زمان پيامبر اسلام (ص ) در بصره متولد شد ولى آن حضرت را نديد و تـا عـصـر امـام حسين (ع ) زيست . وى با شنيدن نداى دعوت فرستاده پيامبر اكرم (ص ) اسلام را پذيرفت و با استقبال از آن ، مشمول دعاى خير آن حضرت واقع شد كه فرمود : (خدايا ! احنف را بيامرز)(385) احـنـف ، نـقـش تعيين كننده اى در فتوحات اسلامى داشت . فرماندهىِ موفق او موجب شد تا پيروزى هاى درخشانى در فتح خراسان و مقابله با يزدگرد نصيب مسلمانان شود.(386) احنف در اين دوران توانست ارزش هاى بى شمارى را در مكتب ولايت كسب كند كه به واسطه آنها از بزرگان و سياستمداران و خطيبان و فاتحان شجاع به شمار مى رود.
كمالات احنف
او هميشه به ياد خدا و در انديشه سراى آخرت بود. او از فرماندهانى بود كه مـوفـقيت هايش را با گرايش به مسائل معنوى و شب زنده دارى و نيايش به درگاه الهى به دست آورد. شـب هـا بـه عـبـادت بـر مـى خـاسـت و بـيـشـتـر آن را بـه دعـا مشغول بود.و بـسـيـار قـرآن مـى خواند و اين چنين دعا مى كرد : خداوندا! مرا يقينى عطا كن كه مصيبت هاى دنيا نزد من آسان شود.(387) به او گفتند روزه ات را طولانى مى كنى ؟
لطفا منتظر باشید ...
