عمرو در عصر امام حسن (ع ) - اسوه های نظامی صدر اسلام نسخه متنی

دشـمـن ، بـه او تـوصـيـه كـرد كـه خـانـه اش را بـفـروشـد و در مـحـله قـبـيـله ازد مـنـزل كـنـد تـا از حـمـايـت آنـان بـرخـوردار شـود و نيز از (كرامت ) او در شفا دادن زمين گير و بيناكردن نابينا و دعوت آندو به اسلام ودر نهايت از شهادت او خبر داده بود.(441)

عمرو در عصر امام حسن (ع )

پـس از شـهـادت امـيـرمـؤ مـنان (ع )، عمرو در جرگه ياران امام حسن (ع ) درآمد.(442) و خانه او در كـوفـه پـايـگـاه شـيـعـيـان شـد. در ايـن زمـان سـلطه سياه امويان بر مسلمانان هر چه بيشتر گسترش يافت . در اين شرايط (شيعه ) بودن و از (اميرمؤ منان (ع )) سخن گفتن جرمى سنگين به شمار مى آمد.

علاوه بر آن ، ياران امام (ع ) تحت تعقيب بودند. معاويه ، زياد بن ابيه سفاك را بـا اخـتيارات تام فرماندار شهر شيعه نشين كوفه كرد. او نيز به كمك سرنيزه مردم را به بيزارى از امام على (ع ) و بدگويى او واداشت در اين شرايط، بعضى در خانه ها خزيدند ولى شيعيان حقيقى در برابر جباران اموى مى ايستادند و از امام على (ع ) دفاع مى كردند.

عـمـروبن حمق ، از برجسته ترين اين افراد است كه حجر بن عدى را نيز همراهى مى كرد. پس از شـهـادت حـجـر و يارانش ، عمروبن حمق زندگى مخفى خود را آغاز كرد و همچنان به مبارزات خود ادامه داد.

دسـتـگـيـرى سردار علوى به اندازه اى براى معاويه مهم بود كه آن مكّار از يك سو امان نامه اى بـراى او صـادر كـرد و با او پيمان بست كه كمترين گزندى به او نرسد از سوى ديگر، به هـمـه فـرمـانـداران خـود در عـراق و شـام فـرمـان داد كه هر كجا عمرو را يافتند، بى درنگ او را بـكـشـنـد. هـمـچـنـيـن ، پس از اختفاء عمرو، عوامل معاويه ، آمنه بنت شريد، همسر عمرو را در كوفه دستگير كرده به شام فرستادند و به دستور معاويه زندانى كردند.(443) عمروبن حمق ، با الهام از پيشگويى اميرمؤ منان (ع ) به همراه رفاعة بن شداد مخفيانه از كوفه خـارج شـدنـد و بـه مـوصـل رسـيـدنـد و در كـوهـى پـنـاه گـرفـتـنـد. جـاسوسان به فرماندار موصل خبردادند با هجوم آنان ، رفاعه به اصرار عمرو، از محاصره نجات يافت ولى عمرو به علت بيمارى توان مقاومت نداشت و دستگير شد.

مـعـاويـه بـه واسـطـه كـيـنـه اى كـه از سـردار وفـادار سـپـاه عـلوى بـه دل داشـت ، هـمـچـنـان از خـونـخـواهـى عـثـمـان بـهـره جـُسـت بـراى فـرمـانـدار موصل نوشت :

(بـه گـمـانـم عـمـرو نـُه ضـربـه نيزه به عثمان زده باشد. شما نيز نه ضربه نيزه به او بزنيد.)(444) اما سردار با همان دو ضربه اول به شهادت رسيد . سپس سرش را جدا كردند وآن را بـه نـيـزه زدنـد و به شام نزد معاويه فرستادند.(445) معاويه نيز دستور داد آن را به ارمغان براى همسر او در زندان بفرستند.(446) پيكر بى سر سردار علوى را در موصل به خاك سپردند كه هم اكنون مرقد آن شهيد زيارتگاه مشتاقان است .(447)

سهل بن حنيف

يكى از اصحاب برجسته پيامبر اكرم (ص ) سهل بن حنيف است كه كمالات بى شمارى را در مكتب آن حضرت كسب كرد.

بدين جهت ، به ارزش هاى بزرگى دست يافت .

از جمله :

# سهل يكى از(نقباء) يا (ياران برگزيده ) پيامبر اكرم (ص ) بود.(448) # پـيـامـبـر (ص ) يـكـبار سهل را برادر خود خواند و بار ديگر بين او و امام على (ع ) عقد اخوت بست .(449) # سهل ، يكى از دوست داشتنى ترين مردم نزد اميرمؤ منان (ع ) بود.(450) # سهل از نخستين كسانى است كه ولايت اميرمؤ منان (ع ) را پذيرفت .(451) # در بيعت عقبه شركت داشت .(452) # راوى حديث بود.(453) در ايـن بـخـش ، بـه حـضـور سـهـل در مـاءمـوريت ها و نبردهاى نظامى حكومت هاى نبوى و علوى مى پردازيم .