لطفا منتظر باشید ...
تخطئه مى كند ولى در عين حال
قرآن - نه به خاطر احساسات و كينه توزى
بلكه در مواردى كه رسيدن به هدف انسانى و مشروع و الهى متوقف
بر آن است - نه تنها كشتن كافر را اجازه مى دهد
كشتن انسان مسلمان را هم اجازه مى دهد تا چه رسد به
خراب كردن يك بارو و چه رسد به كندن چند درخت . پس اين دو مسأله نبايد با يكديگر اشتباه شود . از اين
آيه مى گذريم .
تفاوت غنيمت با " في "
((و ما افاء الله على رسوله منهم ))در اسلام از نظر مالى يك ((فىء )) داريم و يك (( غنيمت ))
يعنى
مالهايى كه از چنگال دشمن بيرون آورده مى شود بعضى نام ((غنيمت )) دارد و يك حكم دارد و بعضى نام (( فىء
)) دارد و حكم ديگرى دارد . غنيمت عبارت است از آنچه كه در ميدان جنگ به دست سربازان مى افتد و به وسيله
جنگ گرفته مى شود . هر چيزى كه به وسيله جنگ و به تعبير قرآن با يورش با اسب و شتر - يعنى آنجا كه رسما
حمله
حمله جنگى است - و با زور شمشير گرفته مى شود آن را ((غنيت )) مى گويند
غنائم جنگى از نظر اسلام
به پنح قسمت شركت داشته اند - تقسيم مى شود
چهار قسمت ميان سربازها - همانهايى كه در جنگ شركت داشته
اند - تقسيم مى شود و يك قسمت اختصاص به پيغمبر پيدا مى كند كه خمس است و مصرفش همان مصرف خمسى است كه
ما مى دانيم (
و اعلموا انما غنمتم من شىء فان لله خمسه و للرسول و لذى القربى ) ( 1 ) .و اما فىء . فىء عبارت است از اموالى كه از كافر حربى به دست مىآيد ولى بدون آنكه زور شمشير در كار
باشد
يعنى دشمن به شكل ديگرى
مثلا به واسطه رعب و ترسش
از آنجا رفته است . اين را اصطلاحا ((فىء ))
مى گويند . در فىء
سربازان شركت ندارند و در واقع به تعبيرى كه بعد عرض مى كنيم كه خود قرآن تا آخر
سوره اين موضوع
را بيان كرده - به يك معناه به همه مسلمين تعلق مى گيرد
چگونه ؟
1 . انفال 41 .
