افرادى كه امر بر آنها مشتبه شده است
بعد مى فرمايد : " ( و ماويهم جهنم و بئس المصير )" جايگاهشان جهنم استو جهنم بد گرديدن گاهى است .اشاره به يك نكته علاوه اى است
و نكته اين است : گاهى دو گروه مسلمان ممكن است در اثر سوتفاهم رو در روى يكديگر قرار بگيرند و با
يكديگر بجنگند . اگر گناهى هست مربوط به يك عده از افراد معين مثل سران است . اينها روى اعتقاد اسلامى
با آنها مى جنگند و آنها هم روى اعتقاد اسلامى با اينها مى جنگند . لازم نيست امر بر هر دو طرف مشتبه
شده باشد
بر يك طرف امر مشتبه شده است و از اشتباه هم نمى شود او را بيرون آورد . ولى آن طرفى كه آگاه
است چه بايد بكند ؟آيا آن طرف آگاه بايد بگويد اينها اشتباه كرده اند و تقصيرى ندارند پس بايد آنها
را آزاد بگذاريم ؟
!به تعبير اميرالمومنين عليه السلام آن وقت مثل سگ هار مى شوند . سگ هار را آزاد
بگذارى اين را مى گيرد هار مى كند
آن را مى گيرد هار مى كند . اينجا مساله اينكه او مقصر است يا مقصر
نيست مطرح نيست
مساله مصلحت مسلمين مطرح است . اگر به صورت سگ هار درآمده است ولو اينكه منشاش
اشتباهكارى است كلك او را هم بايد كند ولو در آن دنيا خدا او را معذب نكند .درباره بسيارى از خوارج كه على عليه السلام با آنها جنگيد اين حرف را مى شود زد . اميرالمومنين تصريح
كرد كه اينها جستجوگر حق بودند ولى به اشتباه افتادند . فرمود : فرق اينها با اصحاب معاويه اين است كه
اصحاب معاويه از اول جستجوگر باطل بودند و به باطلشان رسيدند ولى اينها جستجوگر حق بودند و به حق
نرسيدند . ( فليس من طلب الحق فاخطاه كمن طلب الباطل فادركه ) .(1) ولى حال كه اين طور شده است تبديل شده
به يك مار " افسون برندار "
جاهلهايى كه روى عقيده كار مى كنند و
در اشتباه هستند
اينها به صورت مارهاى افسون برندارى درمىآيند كه اهل دنيا اگر جمع شوند نمى توانند
آنها را منصرف كنند .
1. نهج البلاغه خطبه . 60