لطفا منتظر باشید ...
يعنى درجه عمل را بالا مى برد و اصوب مى كند
صواب )( 1 عمل را بيشتر مى كند
حقانيت عمل را بيشتر مى كند معرفت خداوند است
و همان معرفت است كه به
دنبال خودش هيبت و خشيت و احساس عظمت مىآورد . درباره پيغمبر اكرم و ائمه اطهار چقدر زياد رسيده است
كه وقتى براى نماز آماده مى شدند[ منقلب مى شدند] . امام مجتبى عليه السلام تا مى خواست براى وضو گرفتن
آماده شود
رنگ در چهره اش باقى نمى ماند . " يابن رسول الله " چرا ؟مى دانى به حضور چه عظيمى دارم مى
روم ؟يعنى شما انسانها اگر بخواهيد به حضور يك صاحب قدرتى
صاحب سلطه اى
پادشاهى برويد چطور
خودتان را جمع و جور مى كنيد
من مى خواهم به حضور يك چنين ذاتى حاضر شوم . اين
حد و درجه معرفت را
نشان مى دهد . دو ركعت نمازى كه باچنين حضورى خوانده شود بيشتر است از ميلياردها نماز ديگرى كه
ديگران بخوانند .
خلوص نيت
صدقه اى كه انسان در راه خدا مى دهد از نظر آن خلوص نيتش[ متفاوت است] . يك وقت كسى صدقه اى مى دهداز
مال خودش چيزى به ديگران مى دهد
در دل خودش هزار جور غرور هست : اين من هستم كه با مال خودم كه از كد
يمين و عرق جبين خودم به دست مىآورم
دارم جان مردم را نجات مى دهم
چنين و چنان مى كنم .
[1. چون در حديث " اصوب عملا " آمده است
در اينجا نيز " صواب " درست است نه " ثواب"] .
