داستان غلام على بن الحسين عليهما السلام - آشنایی با قرآن جلد 8

قرآن مى فرمايد :

" ( لا تبطلوا صدقاتكم بالمن و الاذى )"( 1 )

يعنى اگر شما كار خير بكنيد بعد با يك منت
يا يك اذيت
كارى بكنيد كه روح طرف را خرد كنيد
تمام آن عملتان بى ارزش است . اينها كيفيت عمل است .

از همه اينها بالاتر به طوركلى درجه خلوص عمل است
يعنى صرف لله و فى الله بودن
هيچ غرضى انسان
نداشته باشد
در آن اعماق قلبش هم دوست نداشته باشد كه مردم اگر اطلاع پيدا كنند او را ستايش كنند .

اين تعبيرى است كه در حديث آمده است
وقتى راجع به اخلاص عمل[ سوال مى كنند] كه اخلاص عمل چگونه است
مى فرمايد :

اخلاص عمل به اين نحو است كه اين طور نباشيد كه اگر مردم اطلاع پيدا كنند خوشحال بشويد
و
بلكه آنهايى كه خيلى خوف دارند از اينكه شركى در عملشان وارد شود
از اينكه مردم ديگر اطلاع پيدا
كنند وحشت دارند
ناراحت مى شوند
بلكه نمى خواهند ديگر در دنيا باشند .

داستان غلام على بن الحسين عليهما السلام

شخصى مى گويد در يك سختى و در سالى كه باران نيامده بود و مردم دعا و استغاثه مى كردند و نماز استسقا
مى خواندند
هرچه مى كردند اثرى نمى بخشيد .

يك وقت در يك خلوتى در دامنه كوهى غلامى را ديدم كه عبادت
مى كند و حال عجيبى دارد و در مناجات خودش مى گويد :

خدايا ما بندگان چنين هستيم
خدايا رحمت خودت را
از ما قطع نكن
خدايا چنين و چنان .

1. بقره . 264