لطفا منتظر باشید ...
از خصوص خلقت طبقات هفتگانه آسمانها صرف نظر مى كند
به طور كلى مساله خلقت را اعم از آسمان و زمين و ما بين زمين و آسمان
[ مطرح مى كند
] مى فرمايد: " ما
ترى فى خلق الرحمن من تفاوت فارجع البصر هل ترى من فطور.ثم ارجع البصر كرتين ينقلب اليك البصر خاسئا
و هو حسير " كه نكته اصلى در اين آيات اين قسمت است .
نظام خلقت
يكى از مسائل مهم و بلكه از مهمترين مسائل براى فكر بشر همين مساله خلقت و نظام خلقت است . انسان وقتىكه به اين دنيا چشم مى گشايد
تدريجا كه داراى درجه اى از تفكر مى شود قهرا اين سوال براى هر انسان
متفكرى پيدا مى شود مگر اينكه انسانى در افق حيوانات باشد كه اين فكر برايش پيدا نشود كه به قول حافظ
: اين " سقف ساده بسيار نقش " چيست ؟اين زمين ما چيست ؟چرا شب مىآيد
روز مىآيد
بهار مىآيد
تابستان
مىآيد
پاييز مىآيد
زمستان مىآيد
باز همان جريان تكرار مى شود ؟در زمستان گياهان مى ميرند
در
بهار زنده مى شوند
تا تابستان به حد كمالشان مى رسند
پاييز فصل پژمردگى و افسردگى مى رسد
در
زمستان مى ميرند . سال آينده دومرتبه همين نظام تكرار مى شود . اين حركاتى كه در بالاى سر ما در اين
ستارگان هست چيست ؟اين ستارگان چه هستند ؟اين چراغهاى آويخته شده بالاى سر ما ( تعبير " مصباح "
تعبير خود قرآن است ) چيست ؟بعد انسان به كارهاى اين اشيا دقت مى كند
حساب مى كند : ماه مثلا براى
چيست ؟آيا چه اثرى روى اشيا دارد ؟اثرى دارد يا اثرى ندارد ؟آيا اگر يكى از اينها را از اين نظام
بردارند باقى ديگر سر جاى خودشان مى توانند كار بكنند
يا
يك نظام بهم وابسته بهم پيوسته اى
هست كه هر چيزى در جاى خودش وجودش لازم و ضرورى است ؟
