بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
خدا براى انسان از هر محبوبى بايد محبوب تر باشد . پس اين چگونه است ؟ آيا خدا يك ذات جميل دوست داشتنى است يا يك ذات قهار جبار ترسيدنى ؟كداميك از ايندو ؟هم از خدا خائف بودن و هم محب او بودن و به او اميدوار بودن چگونه است ؟گفته ايم كه آنچه به ذات الهى مربوط مى شود محبوبيت است و آنچه به انسان مربوط مى شود منشا خوف و خشيت است. از خدا ترسيدن به اين معنى كه العياذبالله خدا يك ذات گزافكارى باشد آن طور كه انسان از يك آدم جبار ديكتاتور مى ترسد كه چشمش به آدم بيفتد يك بهانه بيهوده بگيرد بعد دستور كتك زدن يا اعدام كردن بدهد چنين چيزى محال است . از خدا ترسيدن يعنى از عدل الهى ترسيدن از عدالتش از همين صفت كمالش بايد ترسيد . مگر عدل ترسيدنى است ؟از عدل هم بايد ترسيد ؟نه هر آدم نيكوكارى عاشق عدل است آدم بدكار از عدالت مى ترسد . پس ترسيدن از عدالت به معنى ترسيدن از عمل خود است . اگر ما از عدالت الهى مى ترسيم يعنى نگران اين هستيم كه خلافى مرتكب بشويم كه در آن صورت عدل الهى ما را اخذ خواهد كرد. ( يا من لا يخاف الا عدله و لا يرجى الا فضله ) . پس تبشير و انذار انبيا كه همه تبشير و انذارها براساس عدل الهى و براساس فضل الهى است براى اهل ايمان ايجاد خشيت مى كند به همين دو معنايى كه عرض كردم ." ( ان الذين يخشون ربهم بالغيب ) " آنان كه پروردگار خود را به غيب و در غيب خشيت دارند . مقصود اين است كه خشيت پروردگار خودشان را دارند . كلمه " ( بالغيب )" اينجا چه محلى از اعراب دارد ؟
لطفا منتظر باشید ...
