بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
تكيه گاه انسان فقط بايد خدا باشد . همه حرفها براى اين است . اينها كه ذكر كرديم يك سلسله اسباب تكوينى بود . يك سلسله اسباب اجتماعى هم هست كه اينها هم انسان را مشرك مى كند يعنى سبب مى شود كه انسان از خدا غفلت كند و اعتماد و تكيه اش به آنها باشد . آنها چيست ؟انسان وقتى كه در دنيا يار و ياور زياد پيدا مى كند به تعبير قرآن آنهايى كه در دنيا جند و سپاه پيدا مى كنند ياوران زيادى پيدا مى كنند يك غرورى به اينها دست مى دهد و مى گويند كه تكيه گاه ما اينهاست با وجود اينها ديگر چه كسى مى تواند كارى بكند ؟در يك آيه اى كه در سوره ذاريات بود قرآن مجيد راجع به فرعون تعبير عجيبى داشت و آن اين بود كه فرعون به سپاهيان خودش فوق العاده اعتماد داشت و همه چيزش آنها بودند . تعبير قرآن اين بود : " ( فتولى بركنه )"( 1 ) پس پشت كرد همراه پايه و ركنش . اين خانه اگر پايه هايى داشته باشد اين ستونها را ما مى گوييم اركان كما اينكه پاهاى انسان را مى گويند اركان . در حيوان چهار دست و پا را مى گويند اركان اين حيوان چون بدن اين حيوان روى اين چهار دست و پاست . به تعبير امروز اين ميليتاريسم فرعون را قرآن با كلمه " ( فتولى بركنه )" بيان كرده است يعنى او تكيه گاهى جز سپاهش نداشت با همان ركن و پايه اش همان كه تكيه اش به آن بود پشت كرد و رفت .اين هم براى انسان يك غرور است . مگر سپاه و سپاهى مى تواند انسان را از خدا بى نياز كند ؟ 1. ذاريات . 39
لطفا منتظر باشید ...
