بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
معمولا در اين موارد قرآن دو گونه جواب مى دهد و عجيب هم جواب مى دهد . يكى اينكه از نظر كلى وقتى به شكل تقويم و تاريخ سوال مى كنند مى گويد بگو اين علمى است در نزد خدا من هم نمى دانم دور است يا نزديك ( اقريب ام بعيد ) ولى مى دانم كه چنين حقيقتى هست . آنچه براى دعوت شما لازم است اين است كه بدانيد چنين حقيقتى هست اما تاريخش چه وقت است اين وقت است يا آن وقت آن كه اثرى در موضوع ندارد .جواب ديگرى كه مى دهد براساس اين است كه هر كسى كه مى ميرد قيامتش لااقل آغاز شده است . آيه عجيبى است مى فرمايد : " ( و يقولون متى هذا الوعد )" مى گويند اين وعده چه زمانى تحقق پيدا مى كند " ( ان كنتم )"
ضمير جمع آورده است و مخاطب فقط پيغمبر نيست اى مسلمانان اى پيغمبر و همه اتباعت ! اگر راست مى گوييد تاريخ دقيقش را براى ما معين كنيد . مى گويد بگو علم آن در نزد خداست و من فقط نذيرى آشكار هستم من اعلام خطركننده هستم من دقيقا مى دانم كه هست ولى كى با خداست . بعد بلافاصله مى فرمايد:( در ميان اين آيات تنها آيه اى است كه در ابتداى آن " قل " نيست چون دنباله آيه پيش است ) : " ( فلما راوه زلفه سيئت وجوه الذين كفروا و قيل هذا الذى كنتم به تدعون )" چون آن را نزديك ديدند چهره اين كافران ( از كمال ناراحتى ) زشت شد و به آنها گفته شد اين است همان كه مى خواستيد . از يك طرف صحبت آينده است كه[ قيامت] در چه زمانى است يكدفعه قرآن مى گويد كه " وقتى آن را نزديك ديدند " .