لطفا منتظر باشید ...
دو نوع تصالح و تساهل
اينجا مطلبى را بايد توضيح دهم و آن همين مساله تساهل است يا بگوييد تصالحيعنى مصالحه كردن
صلح
كردن
قرارداد امضا كردن حتى با كفار و مشركين .آيا قرآن اين كار را به طوركلى نفى مى كند ؟بايد عرض كنيم كه دو مطلب است . يك نوعش را قرآن بكلى نفى
مى كند كه هرگز به پيغمبر اجازه نمى دهد تا چه رسد به غير پيغمبر
و آن همان است كه در اين آيات مطرح
است : تصالح براساس خود مواد برنامه و فكر يعنى مواد به اصطلاح امروز ايدئولوژى
يعنى بياييم اين طور
كنار بياييم كه تو از بعضى حرفهايت صرف نظر كن
ما هم از بعضى حرفهايمان صرف نظر مى كنيم . يك دين حق
محال است اجازه بدهد كه با دشمن كنار بياييد
شما از يك حرفتان صرف نظر كنيد
ما هم از يك حرفمان . يك
مستحب يا مكروه كوچك هم قابل مصالحه نيست
يعنى اگر يك چيزى در شريعت وارد شده است كه مستحب است
فرض
كنيد كه فلان دعا را اگر در حال وضو بخوانيد مستحب است
آيا اين قابل مصالحه است كه طرف بگويد تو از
اين يك مستحب صرف نظر كن و بگو مستحب نيست
ما هم از فلان حرفمان صرف نظر مى كنيم ؟خير
قابل مصالحه
نيست . يك چيزى كه جزو وحى الهى است
ولو به عنوان كوچكترين مستحب و كوچكترين مكروه
قابل مصالحه و
گذشت نيست .بله
يك امر ديگر است كه قابل تصالح و گذشت است و به اصطلاح تاكتيك بردار است . تصالح
مساله تاكتيك
است .
