لطفا منتظر باشید ...
را دشمن يكديگر كند . اين گونه افراد را " نمام " مى گويند .قرآن نمى فرمايد نمام
تعبيرش اين است : " ( مشاء بنميم )" مثل اينكه در اينجا نوعى سخن چينى را كه پست
ترين نوع آن است بيان مى كند و آن اينكه انسان حرفى را در جايى از كسى مى شنود
آنقدر به كار سخن چينى
حريص است كه اين طور نيست كه بعد از مدتى با آن شخص ديگر[برخورد مى كند و آن حرف را مى گويد
بلكه]
فورا كفش و لباس مى پوشد و راه مى افتد كه برود اين خبر را به او بدهد
كارى ندارد غير از اينكه همين
را به او بگويد
يعنى براى او اين كار آنقدر هدف است كه هيچ كارى ندارد جز اينكه راه بيفتد براى همين
كار . اين ديگر پست ترين نوع سخن چينى است . نمامى در شريعت اسلام بسيار مذموم است . سعدى خوب مى گويد :
ميان دو كس جنگ چون آتش است
سخن چين بدبخت هيزم كش است
سخن چين بدبخت هيزم كش است
سخن چين بدبخت هيزم كش است
بعد كه مى خواهند صلح كنند حرفهاى مخفى رو
مىآيد و به اصطلاح معروف روى دايره مى ريزد
بعد معلوم مى شود اساسا چه كسى سبب اين دعوا شده است .
كنند اين و آن خوش دگر باره دل
وى اندر ميان شور بخت و خجل
وى اندر ميان شور بخت و خجل
وى اندر ميان شور بخت و خجل
