حيله شرعى
" ( و لا تضاروهن لتضيقوا عليهن )" با آنها مضاره نكنيد . مضاره يعنى آنها را تحت فشار زيان قرار ندهيدكه كار برايشان تنگ بشود كه بعد خودشان از اينجا بيرون بروند . گاهى مومنين دست به حيله شرعى شان
خوب است .مثلى هميشه ما طلبه ها ذكر مى كرديم
مى گفتند : يك طلبه اى
گربه اى خيلى مزاحمش بود
هميشه
اين گربه مىآمد گوشتهايش را مى برد . آخر يك روز به اين گربه گفت : اى حيوان آخرش به وجه شرعى حلالت
خواهم كرد . به وجه شرعى اين شد كه اين گربه را در يك جوالى كرد و رفت در صحرا
با خودش نان هم نبرد
دو
روز ماند
گرسنه اش شد
ديگر نمى توانست برگردد . واقعا آن وقت اكل ميته در مخمصه برايش مصداق پيدا مى
كرد . گربه را كشت و به وجه شرعى حلالش كرد . گاهى مومنين كه دست به حيله شرعى شان خيلى خوب است
مى
گويند بسيار خوب
خدا به ما تكليف كرده كه خانه و سكنا بدهيد
اين غذا
اين آب
اين هم خانه خيلى خوب .اما يك موجباتى فراهم مى كند كه خود آن زن از اينجا فرار كند . فرض كنيد كه مادرش با او خيلى بد بوده و
مى داند كه اگر اتاق كنارى را به مادرش بدهد مادرش آنچنان او را اذيت مى كند كه بعد از يك هفته خودش
فرار مى كند و از اينجا مى رود . موجباتى فراهم مى كند كه خودش نماند . اين مسائل دليل اهميت دادن قرآن
است كه جزئيات را مطرح كرده است . اينكه مى گويند قرآن در مسائل مربوط به حقوق واقعى زن نهايت دقت را
به كار برده است اينهاست ." ( و لا تضاروهن لتضيقوا عليهن )" به آنها زيان وارد نكنيد ( يا موجبات زيان
و ناراحتى آنها را فراهم نكنيد ) تا به اين وسيله بر آنها تضييق كنيد
كار را بر آنها سخت بگيريد كه
خودشان فرار كنند . خلاصه حيله شرعى به كار نبريد .