لطفا منتظر باشید ...
دوست داشتن هاى خدا بى منطق نيست
در آيات بعد مى خوانيم خيلى افراد هستند كه هر چه بيشترموفقيت پيدا مى كنند بيشتر شاكر و ذاكر خدا مى شوند ( و بايد هم چنين باشند )
يك ذره سبب غفلت آنها نمى
شود
ولى بعضى از مردم برعكس
كارشان به جايى مى رسد كه واقعا اين توهم برايشان پيدا مى شود كه آنچه
در دنيا هست دليل بر تقرب ما نزد خداى متعال است و اينكه خدا ما را دوست دارد . ديده ايد بعضى اشخاص مى
گويند اصلا خدا مرا دوست دارد . خيال كرده كه خدا يك كسى را[ به گزاف دوست مى دارد] مثل اينكه انسانى
گاهى به طور دلبخواهى كسى را دوست دارد و درباره او هرگونه تبعيض و بى عدالتى را نسبت به افراد ديگر
روا مى دارد . خدا هيچ كسى را جز بر قانون خودش دوست نمى دارد . نه تنها خدا چنين است
شما انسانهاى
حكيم را در نظر بگيريد
هر انسانى به هر اندازه كه از حكمت بيشتر برخوردار باشد دوست داشتنش افراد و
اشيا را
از بى ضابطه بودن خارج مى شود و تحت ضابطه درمىآيد
و هرچه انسانها از حكمت دورتر باشند
دوستيهايشان هم بى منطق تر است .
خداى متعال كه حكيم على الاطلاق است
محال است كه به طور بى منطق انسانى يا گروهى را دوست داشته باشدهمان ادعايى كه يهوديها مى كردند :( لن تمسنا النار الا اياما معدوده ) . (1) منطقى ترين كارها كار خداست و منطقى ترين عنايتها عنايتهاى
خداست و منطقى ترين دوست داشتن ها دوست داشتن هاى خداست ." ( ام لكم ايمان علينا بالغه الى يوم القيامه )"
1. بقره . 80
