بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
در حديث است ( همين را باز مولوى به شعر آورده است ) كه در زمان شعيب مردى بود كافر نعمت فاسق و فاجر آمد به شعيب گفت كه شعيب ! اين چگونه است اينهايى كه شما اسمش را گناه گذاشته ايد من همه اين گناهها را مرتكب مى شوم معلوم مى شود خدا مرا خيلى دوست دارد براى اينكه هرگز مرا معاقبه و اخذ نمى كند .شعيب در عالم وحى از خدا سوال كرد كه اين بنده چنين مى گويد . به او وحى رسيد كه به او بگو كه ما مدتهاست كه تو را گرفته ايم و تو خودت خبر ندارى . همين كه اساسا ما هيچ اشكالى در كار تو به وجود نمىآوريم اين بدترين عقوبتهاست كه نمى خواهيم تو رويت به طرف ما بيايد .اين اخذ تدريجى است و در تعبير قرآن " استدراج " آمده است و يكى از بدترين عقوبتهاست چون مجال و فرصت توبه كردن را از انسان مى گيرد يعنى انسان مى رسد به حالى كه لطف و عنايت خداى متعال ديگر به هيچ نحو شامل حال او نمى شود و انسان اين مقدار شايستگى ندارد كه خدا او را با يك گرفتارى متوجه خودش كند ." ( فذرنى و من يكذب بهذا الحديث )" بگذار مرا و مردمى كه اين حديث و سخن و اين حقايق را دروغ مى پندارند اينها را در همين دنيا مى گيريم اما طورى مى گيريم كه خودشان هم نمى دانند گرفته شده اند عكسش را خيال مى كنند : " ( سنستدرجهم من حيث لا يعلمون )" تدريجا و درجه به درجه اينها را مى گيريم از راهى كه خودشان نمى دانند .
لطفا منتظر باشید ...
