بندگان من
آنهايى كه فقط بنده من اند
نه
بنده دنيا و حتى نه بنده آخرت
نه بنده هواى نفس
نه بنده نعمت
نه بنده بهشت و جهنم
فقط و فقط بنده
من اند .

" ( و ادخلى جنتى )" و به بهشت من داخل شو ( اين " بهشت من " يك بهشت ديگرى است كه پاى هر كس به
آنجا نمى رسد ) .

امام حسين عليه السلام
مصداق نفس مطمئنه

عجيب است
از آياتى كه راجع به مقام انسان در قرآن آمده است
كه انسان چه حدى دارد[( . . . (1) امام فرمود]
كه سوره جد ما امام حسين است . اتفاقا هر كسى كه سوره والفجر را بشنود ابتدا توجهش به آيات اول اين
سوره جلب مى شود . مخصوصا بعد از پنج شش آيه كوتاه اول
بايد گفت اين سوره سوره فرعون و سوره قوم عاد
است
زيرا مى گويد :

( الم تر كيف فعل ربك بعاد . ارم ذات العماد . الذى لم يخلق مثلها فى البلاد . و ثمود
الذين جابوا الصخر بالواد . و فرعون ذى الاوتاد . الذين طغوا فى البلاد .
فاكثروا فيها الفساد . فصب عليهم ربك سوط عذاب ).

گفتند چطور سوره جد شماست ؟

فرمود آخرش را نگاه كن .

البته سوره به فجر و مقام عبادت و عبادتهاى خاصان شروع شده :

" و الفجر . و ليال عشر. و الشفع و الوتر "

سخن از سپيده دم است
سخن از شبهاى دهگانه است ( كه راجع به اينكه كدام شبهاى دهگانه است[ بحث است
]
بالاخره شبهاى خاص بندگان خداست .

( و سخن از شفع و نماز شفع است
دو ركعت از يازده ركعت تهجد
سخن از
وتر و نماز وتر است . )

" ( و الليل اذا يسر )" سوگندها به چنين چيزهايى
يعنى طلوع و ابتدا و آغاز اين
سوره به اين آيات است .

[1. چند ثانيه اى از سخنان استاد شهيد روى نوار ضبط نشده است] .