جريانى بود در داخله زندگى پيغمبر اكرم كه دو نفر از همسران حضرت رسول با نوعى ملامت و عتاب شديد
مورد ملامت و عتاب قرار گرفته بودند .آيه بعد
از آن موضوع خارج است
موضوع ديگرى است ولى اين موضوع
ديگر در عين حال يك تعميمى است در همين زمينه مسائل خانوادگى به معنى حدود مسووليتى كه هر كسى نسبت
به اعضاى خانواده خودش دارد .مساله اين است : در اين كه هر فردى تا حدودى نسبت به افراد ديگر مسووليتهايى دارد
از نظر قرآنى و
اسلامى بحثى نيست
زيرا آنچه به نام " امر به معروف و نهى از منكر " در اسلام ناميده مى شود جزو
ضروريات اسلام است و قرآن هم مكرر اين مطلب را بيان كرده است .
مسووليت نسبت به خاندان خود
مساله ديگر اين است كه آيا مردم نسبت به اعضاى خاندان خودشاننسبت به همسران و فرزندان خودشان يك
مسووليت جداگانه و مسووليت بيشترى دارند يا ندارند ؟جواب اين است كه بله
مسووليت بيشترى دارند
و
در اين آيه كريمه با يك لحن بسيار شديدى به اين مسووليت اشاره مى فرمايد .لحن بسيار شديدش از اين جهت است كه به اصطلاح مى گويند گاهى فرمان به يك چيز كه داده مى شود مستقيما
خود آن چيز مورد فرمان قرار مى گيرد
گاهى نتيجه مثبت يا منفى آن
يعنى از اول توجه به آن نتيجه مثبت
يا منفى است ولى مقصود مقدمات آن كار است . حال در همين ما نحن فيه مثالى مى زنيم كه تعبيرش نزديك به
تعبير خود قرآن كريم باشد . يك وقت شما به كسى مى گوييد كه آقا بچه خودت را تربيت كن
به دست تعليم و
تربيت
بسپار
و يك وقت مى گوييد كه آقا جلوى سقوط فرزندت را بگير
فرزندت را از سقوط حفظ كن .