لطفا منتظر باشید ...
در بهشت هم هيچ چيز را از بيرون نمىآورند
نه
حورش
نه قصورش
نه درختهايش
نه آبهايش
نه شيرهايش و نه هر چيز ديگر
پيغمبر فرمود همه اينها همان
تجسم يافته اعمال خود شما هستند .در اين زمينه اينقدر ما آيه و حديث داريم و اينقدر شواهد و قرائن
داريم كه اگر بخواهيم در اطراف همين موضوع بالخصوص صحبت كنيم شايد دو سه جلسه بايد صحبت كنيم .اين معناى " وقود " كه انسانها در آنجا وقودند
يعنى خيال نكنيد آتشى از بيرون مىآورند . وقتى كه انسان
خودش وقود باشد
اين آتش مى شود چاره ناپذير .
مقصود از " سنگ "
نكته ديگر اين است كه قرآن فرموده است : " آتشى كه وقودش انسانها هستند و سنگ " . مقصود از سنگ چيست ؟بعضى از مفسرين به صورت احتمال گفته اند شايد مقصود اين بتهايى هستند كه مسجود مردم قرار مى گيرندمعبودها كه اغلب سنگى بود .ولى بعضى ديگر كه دقيقتر فكر كرده و نظر داده اند گفته اند : يكى از تفاوتهاى دنيا و آخرت ( غير از آن
جهتى كه عرض كردم ) اين است كه در دنيا اگر انسانى را بخواهند آتش بزنند حداكثر اين است كه بدنش را آتش
مى زنند . حال اگر آتش نمرود هم در دنيا باشد
با هر وسيله اى بخواهد باشد
با زغال سنگ يا كنده يا
هيزم يا چوبهاى آتش زا
چه مى كند ؟آخرش بدن انسان را خاكستر مى كند
ديگر از اين بيشتر نيست . آيا
آتش دنيا مى تواند روح انسان را آتش بزند ؟يعنى آيا مى تواند در دنيا آتشى وجود داشته باشد كه از دل
انسان و از آن كمون روح انسان طلوع كند ؟نه
آتش دنيا به آن دسترسى ندارد .
