بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
قرآن در بيانات خودش عجيب است . اين مساله مطرح مى شود كه خداى كريم رحيم مهربان كه كرم و رحمتش نامتناهى است چرا عذر را نمى پذيرد ؟قرآن جواب مى دهد هرچه قابل پذيرش باشد او مى پذيرد آنچه را نمى پذيرد كه امكان پذيرش ندارد و پذيرفتنش محال است . اين مثالى كه عرض مى كنم از يك نظر مثال خوبى است تشبيه است و نمى تواند حتما از هر جهت مثال كاملى باشد . مثلش مثل اين است كه ما در يك شيشه را محكم ببنديم بعد آن را وارد يك اقيانوس كنيم آنگاه بگوييم اقيانوس به اين عظمت چرا يك ذره آب در اين شيشه نيم ليترى نمى ريزد ؟جواب اين است كه اقيانوس بى پايان است ولى در اين شيشه بسته است .اقيانوس كارش اين است كه هر جا كه موجودى و راه بازى باشد سرايت كند . اين راه از ناحيه خود اين موجود بسته است . انسان اگر راه را بر خود نبندد رحمت الهى او را مى گيرد رحمت الهى آنجا را نمى گيرد كه راه را انسان خود بر خود بسته باشد . اينجا قرآن اين طور تعبير مى فرمايد : " ( لا تعتذروا اليوم ) " عذر نجوييد امروز كه پذيرفته نمى شود نه از آن جهت كه عذر قابل پذيرش است و خدا از پذيرش امساك مى كند بلكه پذيرش پذير نيست . حال چرا پذيرش پذير نيست ؟" ( انما تجزون ما كنتم تعملون ) " كيفر داده مى شويد به عين اعمال خودتان يعنى ما كه كيفر را از بيرون نياورده ايم مثل يك آتش بيرونى كه شما بگوييد اين آتش را از من دور كن . اين آتش خود اعمال شماست همان اعمال شماست اين الان ديگر جز وجود و شخصيت شماست جز من شماست جز منش شماست . همان طور كه مرز براى خود شما محال است جداشدن اينها از شما غيرممكن است مگر در دنيا فقط در دنياست كه انسان مى تواند عمل خوب يا بد را از خودش ببرد يعنى انسان تا در دنيا هست رابطه قطع شدنى و بريدنى هست كه رابطه عمل بد را بريدن همان است كه اسمش " توبه " است .
لطفا منتظر باشید ...
