بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
در ميان آيات اين سوره آياتى مربوط مى شد به اين داستان كه رازى ميان پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و يكى از همسرهاى او مى گذرد و بعد او افشا مى كند كه ديگر تكرار نمى كنيم . بعد فرمانى بود به همه اهل ايمان كه هم خود و هم خاندان خود را از گناه نگاهدارى كنيد يعنى تنها مسوول خود نيستيد كه مسوول خاندانتان هم هستيد البته در حد امكانات نه اينكه بعد از آنكه وظيفه خود را انجام داديد باز آنها اگر خلاف كردند شما مسوول هستيد .بعد از آن آيه اى بود كه اهل ايمان را به توبه نصوح توبه بسيار خالص و غيرقابل بازگشت امر مى كرد .آيه بعدى اين است : ( يا ايها النبى جاهد الكفار و المنافقين و اغلظ عليهم ). اين آيه در يك خصوصيت مختص به خود و منحصر به خود است و آن اين است كه آيه اى است مربوط به جهاد با منافقين . آيات مربوط به جهاد در غير اين آيه يا تحت عنوان كفار است و يا تحت عنوان مشركين و يا به نحوى تحت عنوان اهل كتاب است . اين گونه آيات در قرآن داريم : با مشركين بجنگ و جهاد كن با كفار كه يك معنى اعمى دارد و شايد غالبا در مورد همان مشركين به كار مى رود جهاد كن . در مورد اهل كتاب هم آيه اى در سوره توبه هست .ولى در اين سوره آيه اى است كه حتى سبب سوال مفسرين شده است كه مقصود چيست چون چيزى است كه به ظاهر با سيره پيغمبر موافق نيست . آيه اين است : اى پيامبر با كفار بجنگ و با منافقين هم يعنى در اينجا مخاطب تنها كفار نيستند بلكه منافقين هم در اينجا ضميمه شده اند : با منافقين هم بجنگ . اين با اينكه نص آيه قرآن است با سيره پيامبر جور درنمىآيد يعنى پيغمبر اكرم با منافقين زمان خودشان هرگز نجنگيدند .آيه مى فرمايد : اى پيامبر با كفار و با منافقين بجنگ در صورتى كه سيره پيغمبر اين نبوده است كه با منافقين بجنگند پس چطور مى شود اين را توجيه كرد ؟
لطفا منتظر باشید ...
