لطفا منتظر باشید ...
بخش يكم:
كليات
انتظاربشر از دين
«انتظار بشر از دين»، از مهم ترين مسائلى است كه انديشه دينى در جهان معاصر با آن مواجه است و از آنپرسش ميكند؛ پرسش هايى نظير اين كه دلايل نياز انسان به دين چيست؟ انسان چه نقص و کمبودى دارد كه جز
دين نميتواند آن را برطرف سازد؟ آيا دين براى اداره همه امور انسان است يا برخى امور به عقل وعلم
بشرى واگذار شده است؟ آيا همه امور ميتواند دينى باشد يا برخى امور هرگز دينى نيستند؟ آيا دين، تنها
اصول ارزشى را بيان ميكند يا به اصول علمي نيز ميپردازد؟ آيا دين، همان طور كه براى زندگى معنوى و
اُخروى انسان برنامه دارد، براى مديريّت و سامان دادن به امور دنيوى و اجتماعى نيز برنامه دارد يا
خير؟ آيا دين، فقط احكام تكليفى و وضعى را بيان مي كند يا به اخلاق و تنظيم احساسات نيز نظر دارد؟ آيا
اگر جامعه، رشد علمي و عقلى يابد و با پيشرفت عقلى و علمي به بسيارى از نيازهاى خود پاسخ دهد، نياز به
دين منتفى خواهد شد و مراجعه به علم و عقل بشرى كافي خواهد بود؟ اين پرسش ها و بسيارى از مسائل ديگر،
در بحث انتظار بشر از دين مطرح و بررسى خواهد شد؛ ليكن پيش از آن، به سير تاريخى بحث و علل مطرح شدن آن
در جهان معاصر و نيز جايگاه آن در علم كلام اشاره ميكنيم؛ سپس مبانى بحث انتظار بشر از دين را تبيين
مينماييم.
پيشينه بحث
تا پيش از سده هجدهم، فيلسوفان و دانشمندان با سنجش نظريات متألّهان، به ويژه در زمينه براهين اثباتوجود خدا و ديگر مسائل اعتقادى، بعضى را قبول و پاره اى را نيز اصلاح يا رد ميكردند؛ ولى درباره
جايگاه دين در زندگي انسان،
