کار و کسب عزّت
عزّت و سربلندي هر کسي از ثمرات ايمان او به خداست. مؤمن عزيز است و همواره بايد در حفظ و اعتلاي عزت
خود بکوشد و کار، يکي از راه هاي کسب عزّت و رسيدن به استقلال مادي است. از اين رو، پيشوايان بزرگ ما
از کار به «عزّت»، تعبير کرده اند.
امام صادق عليه السّلام به يکي از اصحاب فرمود: صبح هنگام، در محل کسب عزت خود، حضور ياب: «أُغدوا
إلي عزّک» .1
«عبدالاعلي» که از اصحاب امام صادق عليه السّلام است مي گويد: روز بسيار گرمي، آن حضرت عليه السّلام
را در يکي از راه هاي مدينه ديدم و به او گفتم: شما با مقامي که نزد خداوند و انتسابي که به پيامبر صلي
الله عليه و اله و سلّم داريد، چرا در چنين روز گرمي، خود را به زحمت انداخته ايد؟ حضرت امام صادق
عليه السّلام فرمود: من در طلب روزي بيرون آمده ام تا از مثل تو بي نياز باشم: «خرجت في طلب الرزق
لاستغني عن مثلک» .2
از سوي ديگر، اسلام با خواري و فرومايگي که پيامد تلخ کسالت و بيکاري است به شدت برخورد کرده، ريشه
هاي آن را مي خشکاند؛ چنان که در روايات مي خوانيم: از کسالت بپرهيز: «إياک و الکسل» ؛ 3 آفت پيروزي،
سستي و کسالت است: «آفة النجح الکسل»؛ 4 کسالت و نداشتن تحمّل، کليد هر بدي است: «إياک و الکسل و
الضجر فإنّهما مفتاح کل شرّ» .5
1. وسايل الشيعه، ج 17، ص 10.
2. کافي، ج 5، ص 74.
3. همان، ص85.
4. شرح غرر الحکم، ج 3، ص 112.
5. بحارالانوار، ج 75، ص 175، ح 5.