لطفا منتظر باشید ...
تشريفي خداوند در معاد، بهره او نمي شود.جامعه اي که کار را به کاردان نمي سپارد، همواره سير نزولي خود را طي مي کند؛ پيامبر اکرم صلي الله و
عليه و اله و سلّم مي فرمايد «ما ولّت أُمّة أمرها رجلاً قطُّ و فيهم من هو أعلم منه إلاّ لم يزل
أمرهم يذهب سفالاً حتّي يرجعوا إلي ما ترکوا» ؛ 1 اُمتي که غير متخصّصي را به کار خويش گمارد و در
ميان آنان داناتر از وي باشد، پيوسته کارشان رو به تنزّل و سقوط است تا وقتي که از آن دست بکشند.تعهّد در کار، موجب مي شود که شخص در انتخاب شغل، نياز جامعه و صرف اقتصادي عموم را در نظر بگيرد و از
شغل هاي کاذبي که تکاثر و درآمدهاي کلان شخصي دارد ولي خساراتي را به پيکر اقتصادي جامعه وارد مي
کند، بپرهيزد.
2 ـ اِتقان در کار
انجام هر کاري بدون در نظر گرفتن ضوابط، جوانب و پيامدهاي آن، نافرجام و بي حاصل است. اگر هدف از کار،رفع نياز عموم و تحکيم مباني اقتصادي جامعه است و نه تکاثر، انسان ملزم است به اقتضاي وجدان، هر کاري
را که متصدّي آن است، تحکيم بخشد و آن را در نهايت دقّت و اتقان به ثمر رساند.پيامبر اکرم صلي الله عليه و اله و سلّم پس از آن که بنايي را با نهايت دقّت و محکم کاري تمام کرد،
فرمود: مي دانم که پس از مدّتي فرو مي ريزد؛ ليکن خدا بنده اي را دوست دارد که وقتي کاري را انجام داد،
آن را محکم سازد: «... لکنّ الله يحبّ عبداً إذا عمل عملاً أحکمه» .2 در اسلام از کم کاري، خيانت و تزوير در کار، نيرنگ و پنهان کردن حقيقت،
1. بحار الانوار، ج 10، ص 143.2. همان، ج 6، ص 220.
