2 ـ همّت در توليد و قناعت در مصرف
عزّت و شرافت هر ملتي در گرو همّت هاي عالي آن ملت است؛ چنان که امير مؤمنان، حضرت علي عليه السّلاممي فرمايد: شرافت در سايه همّت هاي بلند به دست مي آيد. 1 نيز مي فرمايد: کار زيبا، بيان گر و نمايان گر
علو همّت است. 2 همچنين ارزش مرد به اندازه همّت اوست. 3 کارگر بايد همّت خويش را صرف توليد کند؛ به
گونه اي که همّتِ بلند او در توليد، وي را از طمع در مصرف منصرف کند.قناعت در مصرف نيز مانند همّت در توليد، موجب عزّت و سربلندي فرد و جامعه است؛ چنان که پيامبر اکرم
صلي الله عليه و اله و سلّم مي فرمايد: کسي که به آنچه خدا روزي وي کرده است قانع باشد، از بي نيازترين
مردم است: «من قنع بما رزقه الله فهو من أغني النّاس» .4 علي عليه السّلام نيز مي فرمايد: عزّت به وسيله قناعت به دست مي آيد: «بالقناعة يکون العزّ» ؛ 5
مبادا قناعت در مصرف، غاصبانه به جاي کوشش در توليد تکيه زند و تلاش در توليد، جاهلانه به جاي قناعت
در مصرف قرار گيرد؛ که ثمره اين دگرگوني نابه جا، تنبلي و مصرف زدگي است و از توأم شدن اين دو عنصر
تحريف شده، فرومايگي و فرسودگي به بار مي آيد.
3 ـ دريغ نداشتن از کار
کارگر نبايد از انجام هيچ کار مفيدي امتناع ورزد و شأن خود را فراتر از ارائه کار1. شرح غرر الحکم، ج 2، ص 106.2. همان، ج 1، ص 365.3. همان، ج 4، ص 500.4. من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 358.5. شرح غررالحکم، ج 3، ص 324.