لطفا منتظر باشید ...
10 ـ توجه به صبغه عبادي کار
توجه به عبادت بودن کار، براي کارگر تحرک آفرين و اشتياق بر انگيز است. کارگر در زمان انجام وظيفه،مشغول عبادت است؛ زيرا کار در اسلام، صبغه عبادي و جنبه قدسي دارد؛ چون کسب حلال از برترين عبادت ها
شمرده شده است؛ چنان که رسول اکرم صلي الله عليه و اله و سلّم مي فرمايد: «العبادة سبعون جزءاً
أفضلها طلب الحلال» ؛ 1 عبادت هفتاد جزء است و برترين آن ها کسب حلال است.از اين رو، توصيه شده است که کارگر براي موفقيت بيشتر، کارش را که مي تواند صبغه عبادي داشته باشد،
با طهارت باطن و نيز با وضو که طهارت فقهي است آغاز کند؛ چنان که امام صادق عليه السّلام مي فرمايد:هر کس بدون وضو به دنبال کاري برود و نياز او برطرف نشود، جز خويش کسي را سرزنش نکند: «من ذهب في حاجة
علي غير وضوء فلم تقض حاجته فلا يلومن إلاّ نفسه» .2 پيشوايان معصوم عليهم السّلام همان گونه که مشتاق عبادت و راز و نياز با خدا بودند، به کار نيز رغبت
نشان مي دادند و از بي کاري سخت بي زار بودند؛ زيرا عبد بيکار مبغوض خداست: «إنّ الله ليبغض العبد
الفارغ» . 3 شخصي مي گويد: امام صادق عليه السّلام را سخت مشغول کار و تلاش ديدم و از وي خواستم کارش
را به من
1. وسايل الشيعه، ج 17، ص 21.2. همان، ص 79.3. همان، ص 58.
