لطفا منتظر باشید ...
ششم: اسلام و محيط زيست
يکي از مسائلي که در متون ديني اسلام به آن توجّه ويژه شده است، مسأله محيط زيست است.تبيين محيط زيست، ضرورت اهتمام به تأمين سلامت آن، اصول مبادي زيست محيطي، راه هاي نيل به محيط سالمو سرانجام، اهداف اصيل آن، از آن جهت که از حقوق اساسي بشر است از يک سو و جزو وظايف بشري است از سوي
ديگر و تأمين آن از علوم انساني پايه مي گيرد و از قدرت هاي بشري مايه گيري مي کند ـ چنان که تخريب آن
نيز در اثر نشناختن حقوق بشر يا انجام ندادن وظايف بشري
است ـ لازم است که ساختار نظام مند انسان، جهان، پيوند انسان با خود، رابطه انسان با انسان و
سرانجام، ارتباط انسان با جهان، هر چند به نحو اختصار معلوم شود تا در پرتو آن، ضرورت تحصيل محيط
سالم و لزوم حفظ آن روشن شود. در اين بخش به برخي اصول لازم اشاره مي گردد:الف . قرآن کريم که مقدّس ترين متن ديني است، صحنه آفرينش را پرده پرنياني جمال و شکوه خدا مي داند و
آرايش نظام هستي را پايه آرامش بشر معرفي مي کند و سراسر گيتي و مينو را به زيبايي مي ستايد و در اين
باره چنين مي فرمايد:1 . هرچه مصداق شيء است و عنوانِ چيز بر او صادق است، مخلوق خداي سبحان است: الله خالق کلّ شيء و هو علي
کل شيءٍ وکيلٌ.1 2 . هرچه را خداوند آفريد، زيبا و جميل خلق کرد که از آن زيباتر ممکن نبود؛ وگرنه حتماً علم خداوند به
آن تعلق مي گرفت و از قدرت فراگير الهي خارج نبود و از گستره سفره جود و بخشش خدايي جدا نمي شد: الذي
أَحـْسَنَ کلّ شيءٍ خَلـْقَه وبَدَءَ خلق الانسان من طينٍ.2 3 . انسان که مي تواند جهاني بنشسته در گوشه باشد، در کمال زيبايي آفريده شد: لقد خلقنا الانسان في
أحسن تقويمٍ؛ 3 و أحسن صورکم و رزقکم من الطيبات؛ 4 و صورّکم فأحسن صورکم و إليه المصير.5 گرچه هر موجودي زيبا خلق شد و انسان نيز همانند ديگر مخلوق ها از حسن نفس برخوردار است، ليکن چون مي
تواند خليفه الهي شود که عالم و آدم را بيارايد،
1. سوره زمر، آيه 62.2. سوره سجده، آيه 7.3. سوره غافر، آيه 64.4. سوره تين، آيه 4.5. سوره تغابن، آيه 3.
