لطفا منتظر باشید ...
اقسام توسعه
توسعه بر دو قسم است: مذموم و ممدوح. توسعه مذموم، مانند اسراف و اتراف و رفاه زدگي و مانند آن است؛زيرا قرآن همه اين ها را مذموم مي داند و مسرفين و مترفين و مرفّهين را نکوهش کرده است و کساني را که
فقط به فکر توسعه
شخصي اند، چنين معرفي مي کند: قد أهمتّهم أنفسهم؛ 1 گروهي در فکر خودشانند؛ يأکلون کما تأکل الانعام؛
2 و مي خورند، همچنان که چهارپايان مي خورند.نيز قرآن کساني را که به فکر زراندوزي اند، نکوهش کرده
است: والذين يکنزون الذّهب و الفضّه و لاينفقونها في سبيل الله فبشّرهم بعذاب أليم 3 و تحبّون المال
حُبّاً جَمّاً؛ 4 مال را به علاقه شديد، دوست داريد؛ يعني حبّ فراوان و زياد به شدّت علاقه به مال،
نکوهش شده است؛ بخل و شُحّ نکوهش شده است: و أُحضرت الانفس الشّحّ ؛ 5 بخل و بي گذشت بودن، در نفوس
حضور و غلبه دارد؛ و من يويق شُحّ فأولئک هم المفلحون؛ 6 و هر کس از بخل نفس خود مصون ماند، ايشانند که
رستگارانند. شحّ و بخل شديد در نهان خانه بشر لانه دارد و دشمن خانگي اوست و اگر کسي از اين دشمن درون
برهد، به مقصد مي رسد و اهل فلاح خواهد بود. بنابراين، توسعه به معناي رفاه طلبي و مسرفانه زندگي
کردن نکوهيده است.امّا توسعه ممدوح، در توليد فراوان همراه با قناعت در مصرف است؛ يعني در توليد هر چه پر تلاش باشيم،
موفّق تر خواهيم بود و در هر مصرف هر چه قانع تر، راحت تر. به ديگر سخن، حرص در توليد ممدوح است؛ ولي
حرص در مصرف نکوهيده؛ بلکه راه قناعت مورد ستايش است.
1. سوره آل عمران، آيه 154.2. سوره محمّد، آيه 12.3. سوره توبه، آيه 34.4. سوره فجر، آيه 20.5. سوره نساء، آيه 128.6. سوره حشر، آيه 9؛ تغابن، آيه 16.
