لطفا منتظر باشید ...
1 - تأييد مستقلات عقلى
توضيح؛ امور بر دو قسمند : 1 - امورى كه عقل مستقلاً آن هارا درك و درباره آن ها قضا و داورى ميكند؛مانند علم انسان به نيازمندى جهان به آفريدگار حكيم و به علم و قدرت و حيات و وحدانيت و مانند آن. 2 -
امورى كه عقل مستقلاً آن ها را درك نميكند و درباره آن ها به استقلال قضا و حكم نميكند؛ مانند بعضى از
مسائل اصول دين و احكام فرعى دين.در امورى كه عقل مستقلاً آن ها را درك و درباره آن ها قضاوت و داورى ميكند، دليل نقلى آن ها را تأييد و
تأكيد خواهد كرد و نيز حجت بر مكلّف تمام خواهد شد؛ به ديگر سخن، فايده بعثت انبيا در آنچه كه عقل
مستقلاً آن ها را مييابد، تأييد آن ها و اتمام حجت بر مكلفين است.
2 - استفاده حكم از مُدرَكات عقل غير مستقل
بعثت انبيا امورى را كه عقل مستقلاً آن هارا درك نميكند و درباره آن ها به استقلال، قضا و حكم نداردتبيين ميكند؛ مثلاً عقل انسان، بعضى از صفات جزئيه خداوند مانند سمع و بصر و كلام الهى و همچنين
حقيقت معاد و چگونگى آن و احكام الهى را كاملاً درك نميكند و بايد آن ها را از نقل استفاده كند.امورى كه عقل آن ها را به نحو مستقل درك نمي كند، متفاوتند؛ زيرا عقل، بعضى از آن ها را اصلاً درك
نميكند و برخى را «فى الجمله» مي فهمد؛ دليل نقلى نسبت به آن مقدارى كه اصلاً مورد ادراك برهانى عقل
نيست، به شكل تأسيس و نوآورى است؛ ولى نسبت به آن مقدارى كه عقل «في الجمله» مي فهمد، تأييد است.
