پوشانيد، فرو پوشانيد؛ فنبذناهم في اليمّ؛ 2 ما آن ها را به دريا ريختيم؛ گاهي نيز اين آب، تحت تسخير
انسان خردمند، وسيله پرورش جانداران مي شود: و جعلنا من الماء کلّ شيءٍ حي؛ و گاهي باد بر آن ها چيره
شده، آنان را از بين مي برد؛ چنان که خداي سبحان فرمود: سخّرها عليهم سبع ليال و ثمانية أيام حسوماً؛
3 خدا، باد را هفت شب و هشت روز پياپي بر آنان بگماشت، و گاهي به صورت هاي ديگر به حيات آنان خاتمه مي
دهد.بنابراين، رابطه انسان با طبيعت در صورتي که او ارزش وجودي خود را تحصيل و حفظ کرده و امين خدا باشد،
رابطه تسخيري است؛ يعني او
مي تواند چرخ نيلوفري را به زير آورد و ابر و باد و مه و خورشيد و فلک در کارند تا انسان ناني به کف
آورده، آن را بيراهه مصرف نکند؛ ولي اگر اين انسان خيانت کند، همه پديده هاي نظام هستي با او برخورد
مي کند و از خود عکس العمل نشان مي دهد؛ زيرا همه آن ها فقط در برابر اراده الهي خاضعند و به دستور او
کار مي کنند و به فرمان او از پرهيزگار، حريم مي گيرند و از تبه کار، انتقام خواهند گرفت.
4 ـ رابطه انسان با ديگر انسان ها
چون انسان ها گوناگونند، چگونگي ارتباط آن ها با يک ديگر نيز مختلف خواهد بود؛ مسلمان بايد در حوزهاسلامي با مسلمانان ديگر رابطه برادري ديني برقرار کند؛ زيرا مسلمانان همگي فرزندان يک مکتبند و
پيامبر و علي عليه السّلام پدران اين اُمّتند: «أنا و علي أبوا هذه الامة» ؛ 4 من و علي، دو پدر اين
امّـت مسلمانيم؛ و چون همه
1. سوره طه، آيه78.2. سوره ذاريات، آيه 40.3. سوره حاقّه، آيه 7.4. بحار الانوار، ج 16، ص 95.