لطفا منتظر باشید ...
فصل چهارم:
تبيين انتظار بشر از دين از راه شناخت منابع دين
يکي از راه هاي تبيين انتظار بشر از دين، شناخت منبع دين است؛ زيرا اگر ما ندانيم که دين را از چه منبعي بايد اخذ کرد، نمي توان انتظار از دين را درست بيان کرد و به ديگر سخن، دين پژوهي به منظور کشف
انتظار بشر از دين، متفرع بر شناخت منبع دين است.
منبع ثبوتي و منبع اثباتي دين
منبع دين دو قسم است: منبع ثبوتي و اثباتيمنبع ثبوتي دين و احکام الهي، فقط اراده ذات اقدس خداست؛ تنها منبع جوشش و نشأت دين ، اراده تشريعي
خداوند است.منبع اثباتي دين که با آن اراده خدا کشف مي شود، چهارتاست: کتاب، سنت، اجماع و عقل که بازگشت اين چهار
منبع به دو منبع است؛ زيرا اجماع، ذاتاً منبع اثباتي مستقل نيست؛ يعني اين طور نيست که اگر متفکران
اسلامي در چيزي اتفاق کردند، صرف اتفاق آراي آنان حق و کاشف احکام الهي باشد؛ بلکه حجّيت اجماع، از
باب کشف از سنت و رضا يا امضاي معصوم خواهد بود. بنابراين، اجماع به هر تقريبي که تقرير شود - اعم از
حدس، لطف و مانند آن ـ به سنّت بر
