در روزي، طول عمر و... قرار داده شده است؛ چنانكهقرآن فراواني و بركت را نتيجهي
ايمان و تقواي انسانها ميداند.معصومان: نيز كردار نيكي چون خوشاخلاقي،
امانتداري، دعا و صدقهرا سبب فراواني نعمت شمردهاند.استاد مطهري در ردّ تفكيك اعمال دنيا و آخرت ميفرمايد:تجارت يا زراعت ميتواند مال دنيا باشد و ميتواند مال آخرت باشد؛ يعنيبستگي دارد به
هدف شما ... . در مقابل اين امور، آنچه كه مكاتب ديگرآنها را عبادت ميدانند، از نظر
اسلام به درد دنيا هم ميخورد... .
4. اهتمام ورزيدن به امور دنيا در كنار تلاش براي آخرت
اهتمام ورزيدن به امور دنيا در كنار تلاش براي آخرت مورد تشويق قرارگرفته وكنارهگيري از دنيا نهي شده است. چنانكه در قرآن كريم ميخوانيم:وابتغ فيما اتيك الله الدار الاخره و لاتنس نصيبك من الدنيا.يعني با آنچه خدايت داده، سراي آخرت را بجوي و سهم خود را از دنيافراموش مكن.حضرت علي(ع) كساني را كه آخرت را براي دنيا و دنيا را براي آخرترها نميكنند، بهترين
انسانها ميشمارد. آن حضرت، در روايت ديگر، دنيارا چون وسيلهيي ميداند كه انسان
مؤمن را بهسوي پروردگارش ميبرد وميفرمايد: پس مركب خود را راهوار سازيد تا شما را به
پروردگارتانبرساند.در گفتار معصومان، پاداش كسي كه براي تأمين زندگاني خود وخانوادهاش از راه حلال
ميكوشد، مانند پاداش مجاهد راه خدا شمرده شدهاست؛ و كساني كه نعمتهاي خدا را بر خود
حرام ساخته، گوشهنشيني اختياركردهاند بهشدت سرزنش شدهاند.
5. ايجاد دنياي آبادان و توسعهيافته
برخلاف تبليغات گستردهيي كه عليه اسلام صورت ميگيرد و آن راناسازگار با توسعهمينماياند، در ديدگاه پيشوايان معصوم، خداوند دنياييآباد براي انسان در نظر گرفته و
تمام اسباب راحتياش را در آن آماده ساختهاست؛ چنانكه ميتوان گفت: دنيا
جلوهيي محدود از بهشت است و بهقولعلامه طباطبايي (ره) نعمت بهشتي نعمتهاي
تكامليافتهي دنياست.گواه اين مدّعا آن است كه جامعهي آرماني امام زمان(ع) ويژگيهاييچون صفات
بهشت، در حد ظرفيت انسان در اين دنيا، دارد. برخي از اينويژگيها عبارت است از:
الف) فرواني نعمت
در بهشت محدوديتي براي نعمتهاي الاهي وجود ندارد:و فيها ماتشتهيه الانفس و تلذّالاعين.آنچه دلها بخواهد و ديدگان را خوش آيد، در آنجا هست.بر اساس سخن امام صادق (ع)، در زمان قيام حضرت مهدي(ع) زمينگنجهاي خود را آشكار ميكند و مردم چنان بينياز ميشوند كه براي مصرفزكات نيازمندي يافت نميگردد.
ب) امنيت كامل
از ديگر ويژگيهاي مشترك بهشت و جامعهي امام زمان برقراري امنيتكامل است. در آن جامعه بندگان خدا هيچ نگراني و هراسي ندارند و خدا را براين امنيت سپاس ميگويند.و الله يدعو الي دارالسلام.خداوند انسانها را به خانه امن خود دعوت ميكند.ادخلوا الجنه لاخوفٌ عليكم و لا انتم تحزنون.الحمدللّه الذي اذهب عنا الحزن.در زمان حضرت مهدي نيز جامعه چنان امن ميشود كه هرگاه زني بهتنهايي از يكسوي
دنيا به طرف ديگر برود، هيچكس متعرض او نخواهد شد؛اين امنيت حتي از سوي جانوران نيز
برقرار ميشود.