لطفا منتظر باشید ...
حمزه (عليه السلام ) نيز على (عليه السلام ) را يارى مى كرد.كشته شدن سه نفر از دلاوران دشمن ، نخستين شكست ذلّت و سرافكندگى را بر كافران وارد ساخت ، آنان با
وحشت و حيرت ، مرعوب اقتدار مسلمين گشتند و نشانه هاى پيروزى مسلمين ، آشكار شد.سپس على (عليه السلام ) در برابر (( سعيد بن عاص )) قرار گرفت و با او به نبرد پرداخت در حالى كه ديگران
از برابر شمشير على (عليه السلام ) گريختند و همان دم سعيد بن عاص نيز به دست على (عليه السلام ) كشته
شد.سپس (( حنظله )) پسر ابوسفيان ، در برابر على (عليه السلام ) قرار گرفت ، على (عليه السلام ) او را نيز
كشت . پس از او (( طعيمة بن عدى )) به جنگ على (عليه السلام ) آمد، على (عليه السلام ) او را نيز به هلاكت
رساند.و سپس على (عليه السلام ) (( نوفل بن خويلد )) را - كه از شيطانهاى قريش بود - كشت و به همين منوال يكى پس
از ديگرى به دست على (عليه السلام ) كشته شدند به گونه اى كه بيش از نيمى از كشته شدگان دشمن كه جمعا
هفتاد نفر بودند (36 نفر آنان ) تنها به دست با كفايت اميرمؤ منان على (عليه السلام ) كشته شدند و همه
مسلمين كه در جنگ بدر شركت كرده بودند، همراه سه هزار نفر از فرشتگان كه نشانه هاى مخصوصى داشتند .(88)، نيم ديگر از آن هفتاد نفر را كشتند، بنابراين ، على (عليه السلام ) به اعانت الهى و توفيقات و
تاءييدات خداوند، تنها عهده دار كشتن نيمى از كشته شدگان شد و در نتيجه پيروزى مسلمين بر دشمن ، به
دست على (عليه السلام ) صورت گرفت و پايان جنگ نيز اينگونه بود كه پيامبر( صلّى اللّه عليه و آله و
سلّم ) مشتى از ريگ زمين را برداشت و به روى دشمن پاشيد و فرمود: (( شاهَتِ الْوُجُوهْ؛ زشت باد چهره
هاى شما )) ، و هيچ كس از دشمن در صحنه نماند و همه پا به فرار گذاشتند: (( و خداوند امور مؤ منان را در
جنگ ، كفايت كرد و او قوى و شكست ناپذير است )) . .(89)
نام كشته شدگان به دست على (ع ) در جنگ بدر
دانشمندان و محدّثين شيعه و سنّى به اتفاق نظر، نام افرادى را كه در جنگ بدر به دست على (عليه السلام )كشته شده اند ضبط و ثبت نموده اند كه به شرح زير است :1 - (( وليد بن عتبه )) (چنانكه قبلاً خاطرنشان شد) وى مردى دلاور، پرجراءت ، قوى دل و چابك بود و
دلاوران شجاع ، از جنگ با او هراس داشتند.2 - (( عاص بن سعيد بن عاص )) از قهرمانان قريش بود كه ديگران از نبرد با او وحشت داشتند.3 - (( طعيمة بن عدى بن نوفل )) كه سركرده گمراهان بود.4 - (( نوفل بن خُوَيلد )) كه از سرسخت ترين دشمنان پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) بود، قريشيان
او را در كارها مقدّم مى داشتند و احترام خاصّى به او مى نمودند، او همان كسى است كه قبل از هجرت در
مكّه ، ابوبكر و طلحه را (به خاطر اينكه مسلمان شده بودند) با طناب به همديگربست وآنان را يك روز تا شب
شكنجه داد، تا اينكه بر اثر وساطت بعضى ، آنان را آزاد نمود، وقتى كه پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله و
سلّم ) او را در ميدان بدر ديد، شناخت ، از خدا خواست به دست خودش نابودش كند، عرض كرد: (( اَللّهُمَّ
اكْفِنِى نُوفِلَ بْنِ خُوَيْلِدْ خدايا! مرا در مورد نوفل كفايت فرما )) على (عليه السلام ) به سوى
او شتافت و او را كشت .5 - زمعة بن اسود.6 - عقيل بن اسود.7 - حرث بن زمعه .8 - نضر بن حارث عبدالدّار.9 - عُمير بن عثمان بن كعب بن تيم ، عموى طلحة بن عُبيداللّه .10 - عثمان بن عبيداللّه .11 - مالك بن عبيداللّه (اين دو نفر برادر طلحه بودند).12 - مسعود بن ابوامية بن مغيره .
