حقوق بشر شريعت الهي را نفي نمي کند - بحرانها ، چالش ها، راه حل ها نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

بحرانها ، چالش ها، راه حل ها - نسخه متنی

محمد مجتهد شبستری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

249

يعني اين
نبوت پيامبر اسلام و محتويات ذاتي آن نبوت چون توحيد، نبوت و معاد است که قطعيات اسلام به عنوان يک
دين است، چنان که
مثلاً در مسيحيت تثليث از قطعيات مسيحيت است.

اگر همه فقيهان از صدر اسلام تا کنون در باره مسأله اي
فتواي و احد داده باشند آن فتوا از قطعيات فقه است و نه از قطعيات اسلام، و چون فقه بخشي از گسترش
تاريخي دين اسلام است مي توان گفت آن فتوا از قطعيات گسترش تاريخي دين اسلام است.

اما نه از قطعيات
اسلام به عنوان يک دين در کنار ساير اديان. قطعيات يک دين يک مسأله است و قطعيات گسترش تاريخي يک دين
مسأله اي ديگر.

قطعيات گسترش اسلام چون قطعيات فقه تفسير هايي است که در طول تاريخ به وسيله مسلمانان از متن نخستين

اسلام يعني کتاب وسنت به عمل آمده است وچون همه اين قطعيات پديده هاي تفسيري اند همه آنها بر پيش فهم
ها و پيش فرض ها مبتني هستند.

حقوق بشر شريعت الهي را نفي نمي کند

در اين جا برمي گردم به استنتاجات صاحب کتاب فلسفه حقوق بشر از حقوق بشر متافيزيکي خود. رويکرد
متافيزيکي آن کتاب سبب شده در تطبيق آزادي ديني و سياسي موجود در اعلاميه حقوق بشر با قواعد اسلامي
خلط مبحث گمراه کننده اي پيش آيد.

مؤلف منظور دقيق از « تشريع عبوديت انسان به وسيله خداوند » را در
ابهام گذاشته و مدعي شده آن تشريع با آزادي ديني و سياسي مطرح در حقوق بشر عصري منافات دارد.

نخست به
سخن ايشان توجه مي کنيم :

پس بايد عنايت کرد که گرچه خداوند انسان ر اتکوينا ً در دين داري آزاد آفريده، اما تشريعا ً راه رشد
را برايش تبيين ساخته است :

قد تبين الرشد من الغي

راه رشد و هدايت از گمراهي کاملا ً متمايز شده است .

/ 528