مسلمانان در نهضت آزادی هندوستان نسخه متنی

در دوران پس از انقلاب 1857 هم كه پيروان([ عرفان]) سرسختانه با انگليس ها مى جنگيدند اين تهمت بصورت سلاح قاطعى در اختيار انگليسيها بود كه در هر فرصت مناسب , از آن استفاده مى كردند و از جمله علمائى را كه در امور سياسى دخالت ورزيده و مردم را به مبارزه با انگليس دعوت مى نمودند , در نظر عوام منفور مى ساختند و تا كنون نيز اين حربه همچنان باقى است و نقش شيطانى خود را كه ايجاد فاصله ميان قشرهاى وسيع مسلمين است , ايفاء مى كند .

ولى پيروان عرفان , آن پاكبازان با اخلاص , از اين سلاح برنده نيز نهراسيده و هرگز زبون حوادث و موانع نگشتند و با وجود اين همه كارشكنى ها قواى خود را متمركز ساخته در همه جا به ويژه نواحى كوهستانى , همواره به صورت خارى دامنگير , در سر راه انگليسيها خودنمائى مى كردند و به راستى همچنانكه استاد ابوالحسن ندوى مى گويد :

([ عناصرى بودند كه در راه حق استوار و نسبت به جان و مال بيدريغ . . . هر چه استعمار انگليس , بيشتر آنان را زير فشار قرار ميداد , گوئى بر قدرت مقاومتشان مى افزود , املاك و اموالشان مصادره مى شد , خودشان دائما تحت تعقيب و موردشكنجه قرار مى گرفتند , در دادگاههاى انگليسى محاكمه و به زندانها و تبعيدهاى طويل المده محكوم مى شدند . . . با اين حال كوچكترين آثار ترديد و اضطراب در آنان مشاهده نمى شد , با استقامتى اعجاب انگيز همه اين صدمات را تحمل مى كردند و حتى يك لحظه هم فكر تسليم و آرامش در مخيله شان نمى گذشت]) . ( 1 )

1 - نقل از مقدمه مقاله دانشمند مزبور در مجله([ المسلمون]) مورخه جمادى الاخر 1371 و مارس 1952 . ( مؤلف )