بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
خوارزم بود وپس از ملكشاه به اصفهان آمده بود، از شهر بيرون رفت وبهبركيارِ پيوست.سلطان نيز بلافاصله او را به وزارت خود برگزيد.اين رخدادها در ايران بود. در بخش عربي دنياي اسلام، تُتُش فرزند آلپ ارسلانكه حاكم شام بود، براي گرفتن سلطنت دست بكار شده جنگهايي را با اميرانشهرهاي نصيبين وموصل و... براه انداخت وخونهاي زيادي ريخت.بركيارِ در سال 487 به بغداد آمد ومقتدي عباسي او را به سلطنت گماشتواندكي بعد درگذشت.پس از مقتدي، فرزندش مستظهر عباسي به خلافت رسيد.بركيارِ كه از تُتُش شكست خورده بود، تنها با تني چند از يارانش به اصفهانآمد. اندكي بعد محمود بيماري سرخك گرفته درگذشت. با درگذشت محمودومادرش تركان خاتون، بركيارِ با آرامش در اصفهان به سلطنت نشست. از سويديگر با كشته شدن تتش به دست بركيارِ، بار ديگر سلطنت سلجوقي به آرامشنسبي دست يافت.در سال 488 وزارت از مؤيدالملك به برادرش فخرالملك رسيد. روشن بود كههيچ كدام اينان قدرت پدر خويش را نداشتند. افزون بر آن، ميان خود آنها نيزاختلافات زيادي بهوجود آمده بود. برادر ديگر آنها عمادالملك به ارسلان ارغون،برادر ملكشاه كه حاكم خراسان بود، پيوسته بود. خاندان نظام الملك هنوز برنظاميهها نظارت داشته ودرست مانند پدر، استادان را خود تعيين ميكردند.شورش ارسلان ارغون در خراسان، دردسر ديگري براي بركيارِ بهوجود آورد.وي به خراسان حمله كرد و پس از تسلط بر آن، حكومت آن ناحيه را به برادرشسنجر كه بعد از او سلطان سلجوقي شد، سپرد. هنوز نيز كساني ديگر از خانوادهسلجوقي داعيه سلطنت داشتند ودشواريهايي ايجاد ميكردند.در سال 492 محمد برادر بركيارِ، توسط تركمانان در بغداد به سلطنت رسيد.اين شخص رقيب جديد بركيارِ بود كه بعد از وي سلطان سلجوقي در عراق وغرب ايران شد. بركيارِ به بغداد رفت؛ اما پس از بازگشت وي، باز به نام سلطانمحمد خطبه خوانده شد.سنجر نيز كه در خراسان از طرف بركيارِ حكومتميكرد بر او شوريد وسپاه بركيارِ را شكست داد. از همان زمان سنجر حكومتخراسان را براي خود نگاهداشت.طي سالهاي بعد، تا درگذشت بركيارِ به سال 498 در سن بيست وپنج سالگي!بارها وبارها ميان وي وبرادرش سلطان محمد جنگ پيش آمد. علاوه بر محمد،سركشان ديگري نيز از خاندان سلجوقي در ري ونقاط ديگر براي او مشكلاتيايجاد كردند. اگر گفته شود كه او تقريبا در تمامي سالهاي سلطنتش (486 ـ 498) بهمبارزه با مدعيان سلطنت پرداخت، سخني بيراهه گفته نشده است.
تصرف بيت المقدس در سال 492 توسط صليبيها
با اين كه بناي مؤلف اين سطور در اين كتاب، توجه به مسائل ايران است، دراينجابهدليل اهميت بحث، اشارتي به جنگ صليبي نخست وتصرف بيت المقدسخواهيم داشت.از زماني كه فتوحات اسلامي آغاز شد، يكي از دشمنان اصلي مسلمانان، روميانِروم شرقي يا دولت بيزانس بودند. مسلمانان از همان آغاز، در آرزوي فتحقسطنطنيه بودند؛ اما با همه تلاشهايي كه در دوره اموي وعباسي صورت گرفت،موفق به اين كار نشدند.اندك اندك روشن شد كه شكست روميان ونابودي دولتبيزانس امكانپذير نيست. به دنبال آن، طي قرون نخست اسلامي، جنگهايفراواني ميان روميان ومسلمانان رخ داد وهر بار شهرهايي از دو طرف، توسططرف ديگر تصرف شده وكساني كشته ويا به اسارت در ميآمدند. تنها در حكومتسيف الدوله حمداني (333 ـ 356) امير حلب، چهل بار ميان وي و