تاریخ ایران اسلامی نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
دست آورد ومذهبي فقهي با نام مذهب جَريريه بنياد نهاد كه تايك صد سال بعد، پيرواني داشت. طبري در اواخرِ عمر خود، به تشيع نزديك شدوكتابي درباره درستي حديث غدير تأليف كرد.يكي از ادباي معروف دنياي اسلام در قرن چهارم، ابوبكر خوارزمي است كهفرزندِ خواهر طبري بوده ومذهب تشيع امامي داشت. نامههاي ادبي فراواني از ايناديب برجسته برجاي مانده كه تحت عنوان رسائل خوارزمي چاپ شده است.به جز زيديان، شيعيان امامي نيز در جرجان وآمل وساري زندگي ميكردند.ابوالحسين احمد، فرزند ناصر اطروش، امامي مذهب بود وضمن اشعاري، بهعقيده زيديه حمله كرد.بعدها، به همان اندازه كه از نفوذ زيديان در طبرستان كاستهميشد، بر پيروان عقيده امامي افزوده ميشد. در نواحي غربي گيلان، سني مذهبانحنبلي زندگي ميكردند كه اسلام آنها از ناحيه علويان نبود، بلكه مبلغاني ازآذربايجان يا بهطور مستقيم از نواحي عراق بدان ناحيه آمده بودند.نفوذ مذهبي علويان در جنوب طبرستان، تا رويان واز آنجا تا قصرانوشميرانات، تهران فعلي وشهر ري ـ كه مهمترين شهر اين منطقه بوده ـ ميرسيدهاست. بارها ري به دست علويان افتاد. همچنان كه شمار زيادي از سادات در اينشهر زندگي ميكردند. شهر ري، يكي از مراكز اصلي تمدني ايراني قبل و بعد ازاسلام بوده است. اهميت جغرافيايي شهر ري از آن روي بود كه حكم چهار راهي راميان خراسان، جبال وطبرستان وگيلان داشت.بسياري از شيعيان قم نيز به ري رفت وشد داشتند. حتي برخي از خاندانهايبرجسته شيعه، مانند خاندان ابن بابويه از قم به ري مهاجرت كردند. بعدها دربارهگرايشهاي مذهبي ري وسهم اين شهر در مسائل علمي، در دوره بويهيان بيشترسخن خواهيم گفت.