از نظر شيعه اماميه مراد از صحابى، كسى است كه با پيغمبر مكرم اسلام (ص) مصاحبت زمانى و مكانى داشته و با تعليمات آنحضرت هم آهنگ بوده است. مانند ابوذر وسلمان و... و صرف صحابى بودن «وثاقت» و مصونيت ايجاد نمىكند، بلكه قابل جرح و تعديل مىباشد. بنابراين لفظ صحابى دراصطلاح اماميه «مشروط» است و استعمال آن بصورت «مطلق» صحيح نمىباشد. با اين توضيح كه تفسير صحابيان مىتواند مورد استفاده و بهرهگيرى مسلمانان قرار گيرد.
لطفا منتظر باشید ...
