جغرافیای سیاسی - نظامی نسخه متنی

ژئوپوليتيك است و نشانه اى نيز از خاتمه ى قريب الوقوع درگيرى هاى مسلحانه ديده نمى شود (جدول - 1) از جمله مهم ترين عوامل اين مساله مى توان به مناقشات مرزى اختلافات ارضى خشكسالى و گرسنگى ناشى از آن مهاجرت هاى دسته جمعى ، خصومت مذهبى تنش هاى نژادى - قومى - قلبيله اى و شرايط زيست محيطى تحمل ناپذير اشاره كرد كارشناسان امور مربوط به اتفاقات پيش بينى شده كه در تعيين اولويت ها به صورت تقريبى و تصادفى عمل مى كنند توجه خود را بيشتر بر درگيرى هايى متمرگز مى سازند كه علاوه بر تهديد امنيت منطقه امنيت جهان را نيز به مخاطره مى اندازد و منازعاتى كه به ظاهر عواقبى كاملا محلى و محدود در پى دارند معمولا مورد بى اعتنايى قرار مى گيرند در حالى كه تصميم گيرى دقيق در اين مورد غالبا ميسر نيست زيرا حتى جنگ هاى كوچك داخلى نيز مى توانند به صورتى ناگهانى و غافلگير كننده گسترش پيدا كرده پيامدهاى ناخواسته اى را به همراه داشته باشند.

در ادامه دو منازعه ى استراتژيك در ابعاد گسترده مورد بحث و بررسى قرار مى گيرند كه يكى از آنها به تصرف كشورهاى حايل اروپاى مركزى توسط شوروى برمى گردد و ديگرى به مناقشات غير فعال چين و شوروى مربوط مى شود. مناقشه بر سر در اختيار گرفتن تنگه هاى كليدى سطح پايين ترى از منازعات استراتژيك را نشان مى دهد.

(( ژوزف استالين )) فرمانده كل قواى شوروى در سال 1939 سه كشور و بخش هايى از پنج كشور ديگر را به شوروى الحاق كرد تا به منزله ى منطقه ى حايلى بين اين كشور و ممالك متخاصم اروپاى غربى عمل كنند (نقشه ى 4)