ديدگاه هاى هوا محور - جغرافیای سیاسی - نظامی نسخه متنی

قادرند در موقع مقتضى اقدام به برقرارى يا قطع تماس با نيروهاى دشمن كنند. به همين دليل درياسالاران اصولا با اقدامات ديوان سالارانه اى كه آزادى عمل نيروى دريايى را محدود سازد مخالفند و با هر آن كس كه اقدام به تعيين حد و مرز مشخص در حريم هاى آبى نمايد - كه گستره اى است فاقد شكل معين مگر در امتداد نواحى ساحلى و محل تلاقى خشكى و دريا با يكديگر - به مقابله بر مى خيزند.

اتخاذ سياست هاى خودسرانه و يك جانبه ى همين نيرو در خلال جنگ جهانى دوم بود كه سبب گرديد وزير جنگ وقت ، (( هنرى ال استيمسون )) (stimson.L hen y) براى مكتب تيره و تارى كه خداى آن نپتون (خداى درياها)، پيامبر آن (( ماهان )) و تنها عبادتگاه واقعى آن نيروى دريايى آمريكا باشد ابراز تاسف كند )) .

بر سر راه دريانوردان هيچ مانع طبيعى جز آب هاى كم عمق ، جزاير و آب هاى يخ زده وجود ندارد - البته شرايط زيردريايى ها در اين مورد فرق مى كند. اما از يك محدوديت جغرافيايى عمده گريزى نيست و آن اينكه حتى ناوگان هايى كه از توانمندى هاى فوق العاده اى در زمينه ى بارگيرى مجدد در حين حركت برخوردار هستند نيز به پايگاه هاى زمينى آسيب پذير وابسته اند.

بنا به گفته ى استراتژيست انگليسى (( سرجوليان كوريت ))


(co ett julian si ) در سالهاى آغازين قرن بيستم ، مهم ترين هدف نيروهاى دريايى در زمان جنگ (( همواره بايد آن باشد كه خواه به صورت مستقيم خواه غير مستقيم يا بر دريا سلطه پيدا كند يا اينكه دشمن را از كسب سلطه باز دارد )) . (( آلفرد تاير ماهان ))


(Mahan Thaye Alf ed) ناخدا يكم نيروى دريايى آمريكا (كه بعدا به درجه ى دريادارى ارتقا يافت ) در اثر سياسى - نظامى خود با نام تاثير قدرت دريايى بر تاريخ (Hito y Upon powe sea of Influence The) ادعا مى كند كه سلطه بر دريا در حقيقت مى تواند نقش تعيين كننده اى در روند تصميم گيرى هايى كه در خشكى انجام مى پذيرد داشته باشد. گفتنى است در زمان نگاشته شدن اين مطلب در سال 1904 اساسى ترين ابزار قدرت نمايى اين نيرو محاصره ى دريايى بود، اما امروز ناوگان هاى مدرن و پيشرفته به يمن برخوردارى از هواپيماهاى ناونشين ، نيروهاى ويژه ى حملات آبى - خاكى و موشك هاى هدايت شونده ، توان نفوذ تا اعماق خشكى را پيدا كرده اند. دريادار ماهان در ادامه پيش بينى مى كند كه استقرار نيروهاى مسلح در اطراف اوراسيا بتواند حملات زمينى نيروهاى دشمن مستقر در خشكى مركزى مكيندر را مهار كند. اين پيش بينى را آمريكا و متفقين نخستين بار در جريان جنگ جهانى دوم و سپس در طى جنگ سرد طولانى خود با شوروى سابق و اقمار آن جامه ى عمل پوشانيدند.

ديدگاه هاى هوا محور

وسعت حوزه ى عملياتى نيروهاى هوايى با پايگاه زمينى به گونه اى است كه ممكن است مورد غبطه ى نيروى دريايى باشد، زيرا اين حوزه ضمن دارا بودن بعد سوم علاوه بر دو بعد ديگر، در بردارنده ى هيچ مانع طبيعى يا گلوگاه غير قابل عبورى نبوده ، امكان ديد تا افق هاى دور دست را فراهم مى سازد؛ ناهموارى هاى سطح زمين كمتر آن را دچار محدوديت مى كنند و تنها مانع موجود در آن ، البته به جز رشته كوهها، وجود ابر است .

اين نيرو در صورت برخوردارى از فرودگاه هاى امن ، سكوهاى محفوظ براى پرتاب موشك هاى دوربرد و پشتبانى مناسب از سوى ساير نيروها، در واقع مى تواند كل دنيا را زير سيطره ى خود بگيرد. بنابراين جاى شگفتى نيست كه ژنرال هاى نيروى هوايى هم (مثل درياسالاران نيروى دريايى ) مايلند از بيشترين