ديدگاه هاى فضا محور - جغرافیای سیاسی - نظامی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

جغرافیای سیاسی - نظامی - نسخه متنی

احمدرضا تقای

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خودمختارى ممكن برخوردار باشند و از مرزبندى هايى كه قدرت انعطاف پذيرى آنان را محدود مى سازد بيزارند، زيرا به طور كلى معتقدند كه قدرت هوايى در صورت محدود نشدن مى تواند به ابزار نظامى سرنوشت سازى بدل شده باعث گردد جنگ هاى طولانى به افسانه ها بپيوندند.

كليه ى نيروها براى برترى توان هوايى اولويت خاصى قايلند، زيرا بدون وجود آن اجراى اغلب ماموريت هاى جنگى زمينى يا دريايى به كارى بسيار پرهزينه و حتى غيرممكن بدل خواهد شد. كمتر از پنج سال پس از اولين پرواز برادران رايت ، سرتيپ (( جوليو دوهت )) (douhet guilio) ايتاليايى به پيش بينى آينده ى قدرت هوايى پرداخت . وى با اثر خود با عنوان سيطره بر پهنه ى آسمان (1921 ai the of command) كه در آن به ترسيم حملات هوايى براى نابودى مراكز پرجمعيت ، پايگاه هاى صنعتى و توان جنگ افروزى دشمن مى پردازد، شالوده ى اصل (( بمباران استراتژيك )) را پايه گذارى كرد. دوهت كه پيروان فراوانى نيز دارد در مورد توان تخريبى جنگ افزارهاى آن زمان به شدت اغراق نموده و قدرت دفاعى هوايى حريف را دست كم گرفته است ، اما به نظر مى رسد در دورانى كه در آن نظريه ى (( نابودى متقابل )) حاكم است ، سلاح هاى هسته اى مى توانند پيشگويى هاى وى را به واقعيت تبديل كنند. (( الكساندر دو سورسكى )) (SEVERSKY DE ALEXANDER) در كتاب خود موسوم به قدرت هوايى : راز بقا (su vival1950 to key :powe ai ) با دفاع از نظريات دوهت و روز آمد كردن آنها با صراحت تمام نيروى زمينى و دريايى را در مقايسه با نيروى هوايى در جايگاه دوم قرار مى دهد. وى ضمن آنكه رويارويى ابرقدرت ها در جريان جنگ سرد را تقابل دو جبهه شمال و جنوب ارزيابى مى كند، نه دو جبهه ى شرق و غرب ، به وجود يك (( منطقه ى تصميم گيرى )) (decision of a ea) در حوالى قطب شمال نيز قايل مى شود كه به نظر مى رسد محل هم پوشانى محدوده ى اختيارات دو كشور آمريكا و شوروى باشد (نقشه 3). در دهه ى 1960 وجود موشك هاى قاره پيماى مجهز به كلاهك هاى هسته اى كه در جهت مسير پرتابى شمال - جنوب استقرار يافته بودند، مهر تاييدى بر استدلالات وى به شمار مى رفت ، اما با در نظر گرفتن موشك هاى بالستيك زيردريايى نتيجه اى معكوس گرفته مى شد، چرا كه موشك هاى مزبور را مى شد از جهات مختلفى پرتاب نمود.

هيچ نظريه ى قابل مقايسه اى در اين زمينه وجود ندارد كه ضمن برخوردارى از مقبوليت دايمى و گسترده بتواند دكترين هاى مربوط به قدرت هوايى را تقويت كند. سرتيپ (( ويليام ميچل )) (mitchell william) كه در سال 1918 اقدام به طراحى حملاتى توسط لشكرهاى چترباز كرد و دوبار نيز (طى سالهاى 1921و 1923) قابليت و توانايى نيروى هوايى را در مقابله با ناوهاى جنگى به نمايش گذاشت ، شايد تنها كسى بود كه مى بايست مورد احترام و تكريم قرار گيرد، اما وى نيز، همانند دوهت ، به دليل پيشگويى هايش مورد آزار و ملامت قرار گرفت .

ديدگاه هاى فضا محور

مكتب فكرى فضامحور كه به عمليات نظامى در فضا پرداخته و در حال حاضر در مراحل اوليه ى تكوين است ، بر پايه ى سيستم زمين - ماه استوار است ، زيرا وقوع درگيرى بين زمين و سيارات ديگر به غير از ماه هنوز در زمره ى خيالاتى است كه ممكن است در آينده ى دور به واقعيت بپيوندد. محور اصلى اين مكتب هنوز نامشخص است ، اما احتمالا حول نقطه 4و 5 آزادسازى ماه (points li ation luna ) دور مى زند و براساس آن مى توان نظريه ى مكيندر در مورد خشكى مركزى را بدين طريق اصلاح كرد:

" هر كس كه فضاى اطراف زمين را در اختيار داشته باشد، بر سياره ى زمين حكم خواهد راند؛ هر آن كس كه ماه را در اختيار داشته باشد، بر فضاى اطراف زمين حكم خواهد راند؛ و هر آن كس كه نقاط 4و5 را در اختيار

/ 24