رابرت فراست (F ost Ro e t) مرمت ديوار (1914 Wall Mending) اغلب منازعات ژئوپولتيك ، از جمله جنگها، در خشكى يا در امتداد سواحلى رخ مى دهند كه در آن نقاط دستجات انسانى اهداف متضادى را تعقيب مى كنند، بسيارى از نقاط حساس و ناآرام منشاء جغرافيايى دارند كه شايد متداول ترين نمونه ى آنها مسايلى چون اختلافات ارضى و منازعات زيست محيطى باشد. درست است كه هميشه وجود رابطه ى مناسب ميان همسايگان در گرو وجود حصارهاى مناسب ميان آنان نيست ، اما وجود مرزهاى مورد توافق طرفين و انجام فعاليت هاى زيست محيطى كه عوارض جانبى منطقه اى (يا حتى جهانى ) شديدى به دنبال ندارند، معمولا نقش مهمى در كاهش تعداد مناقشات بين المللى بالقوه ايفا مى كند كه ممكن است به درگيرى مسلحانه بينجامند.
محدوده هاى ارضى
در روزگارانى كه جوامع كوچك انسانى در نقاط بسيار پراكنده و دور از هم زندگى مى كردند، منافع گرانبها به نسبت فراوان بودند و فنون نقشه بردارى هنوز آنچنان پيشرفت نكرده بود، اراضى مستقل با مناطق كم جمعيت يا خالى از سكنه از يكديگر جدا مى شدند. نخستين مرز سياسى كاملا مشخص و معين در چهارم مه سال 1493 ترسيم گرديد، در اين تاريخ (( پاپ الكساندر ششم )) (VI Alexande Pope) و عده ى واگذارى كليه ى سرزمين هاى تازه كشف شده در سمت شرق مرز شمالى - جنوبى به طول 100 ليگ (300 مايلى ، 483 كيلومترى ) واقع در غرب جزاير آزور و كيپ ورد را به پرتغال داد و سرزمين هاى تازه كشف شده در سمت غرب آن مرز را به اسپانيا واگذار كرد. يك سال بعد پس از آن كه (( معاهده ى تورده سيلاس )) (To desillas of T eaty) مرز مزبور را 810 مايل (1285 كيلومتر) به سمت غرب كشيد و (( پاپ ژوليوس دوم ))(ll Julius Pope) آن را تاييد كرد، برزيل رسما به تملك پرتغال درآمد. در اوايل قرن هفدهم با گسترش دولت - ملت ها، مرزهاى بالفعل و مبهم به سرعت جاى خود را به مرزهاى قانونى دادند.