آبهاى ساحلى - جغرافیای سیاسی - نظامی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

جغرافیای سیاسی - نظامی - نسخه متنی

احمدرضا تقای

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ترين قسمت هاى رودخانه ترسيم شده باشند عموما دستخوش تغييراتى مى شوند كه باعث افزوده شدن قلمرو يكى از دو ساحل و كاسته شدن از ديگرى شده ، مناقشاتى را بر سر جزاير ميان رود پديد مى آورد. براى نمونه مى توان به درگيريهاى مكرر بين مرزداران چين و شوروى در دره ى رود آمور و اوسورى اشاره كرد كه در طى روزهاى پرتنش دهه ى 1960 بعد از وقوع دو دستگى ميان دو كشور رخ داد. اين منازعات فورا تحت كنترل در مى آمد، زيرا مناقشات محلى اين چنينى مى توانست ابعاد خطرناكى پيدا كند. مرزهاى درياچه اى نيز مشكلات مشابهى دارند. سرخپوستان عصر نوسنگى ساكن وبسترماساچوست براى رفع چنين مشكلاتى نامى براى درياچه ى خود انتخاب كردند كه معناى آن از اين قرار بود: (( تو در ساحل خودت ماهى بگير، من در ساحل خودم ، و هيچ
كس هم در وسط ماهيگيرى نكند. ))


مرزهاى انتزاعى : مرزهاى بين المللى غالبا خطوط مستقيمى هستند كه از ميان چشم اندازهاى مختلف عبور داده مى شوند، بدون آنكه به ساكنان آن مناطق توجهى نشان داده شود. نمونه هايى از اين نوع مرزهاى انتزاعى در شبه جزيره ى عربستان ، در (( ربع الخالى )) (به معناى (( ربع غير مسكونى )) ) وجود دارد كه در حال از ميان رفتن هستند، بدون آنكه نشانه اى از آنها باقى بماند، زيرا اين منطقه با وجود جمعيتى ناچيز متشكل از قبايل بدوى ، حاوى منابع طبيعى غنى و سرشارى است .

مدار 38 درجه از اوت 1945 تا ژوئيه 1953 كه يك خط آتش بس موقت جاى آن را گرفت و ناحيه اى غير نظامى را در آن منطقه ايجاد و آن را به دو قسمت تقسيم كرد، مرز قراردادى ميان كره ى شمالى و جنوبى محسوب مى شد. از ژوئيه ى 1954 تا آوريل 1975 نيز مدار 17 درجه و ناحيه ى غير نظامى به مدت 21 سال ويتنام شمالى و جنوبى را از يكديگر جدا مى كرد.

مرزهاى پيچ در پيچ و غير مستقيم نيز گاه همچون مرزهاى مستقيم رابطه ى چندان محكمى با ملاحظات جهان واقعى ندارد. بارزترين نمونه آن اسرائيل است كه از سال 1948 در پشت خطوط آتش بس و مرزهاى غير رسمى اراضى اشغالى محدود شده است .

كشورهايى كه از دو يا چند بخش منفصل از هم تشكيل شده باشند عمر چندانى نمى كنند. از نمونه هاى اين موضوع مى توان به قضيه ى الحاق مجدد ايالت پروس شرقى به مملكت آلمان توسط هيتلر در سال 1939، درست بيست سال پس از آنكه پيمان ورساى (ve sailles of t eaty) با احداث دالان دانزيك ميان آن ايالت و سرزمين اصلى بين اين دو منطقه جدايى انداخت اشاره كرد پاكستان شرقى و غربى كه در فاصله ى 900 مايلى (1450 كيلومترى ) يكديگر قرار داشتند نتوانستند پس از جدايى از هند در سال 1947 بيش از 25 سال دوام بياورند و پاكستان شرقى در سال 1971 به كشور مستقل بنگلادش تبديل شد.

البته برخى از مرزهاى زمينى كه بدون لحاظ واقعيت هاى گيتانكارى ، فرهنگى يا اقتصادى ترسيم مى كردند، دير يا زود پذيرفته و تثبيت مى شوند (براى مثال ، آمريكا و كانادا آخرين مناقشه ى مرزى عمده اى خود را در سال 1903 فيصله دادند)، اما بسيارى از آنها هم به نقاط حساس جغرافيايى بدل مى گردند. براى پيشگيرى از بروز ناگهانى مشكلات ، توجه دقيق به تجارب تاريخى حايز اهميت است .

آبهاى ساحلى

مرزهاى ساحلى كه جداكننده ى آبهاى ساحلى از درياهاى آزاد بوده و حاكميت و استقلال كشورهاى ساحلى مجاور را محدود مى كنند، منشاء طرح مسايل سياسى - نظامى و اقتصادى بسيار بحث انگيزى است كه هنوز از سوى دولتمردان و حقوقدانان راه حلى كه مورد توافق تمامى كشورهاى دنيا باشد براى آنها پيدا نشده است .

در سال 1997، 112 كشور جهان (( كنوانسيون قوانين دريايى سازمان ملل )) (unclos) را امضا كردند. اين قرارداد دربر گيرنده ى مواد زير است :

- تا محدوده ى 12 مايلى (بر اساس مايل دريايى برابر با 22 كيلومتر) آبهاى ساحلى هر كشور محلى است كه كشتى

/ 24