يارى خواستن دوزخيان - مبدا و معاد نسخه متنی

حَديدٍَ كُلَّما اَرادُوا اَنْ يَخْرُجُوا مِنْها مِنْ غَمٍّ اُعيدُوا فيها وَ ذُوقُوا عَذابَ الْحَريقِ)( 190)

پس ، كسانى كه كافرند، برايشان جامه هايى از آتش بريده شده است و از بالا برسرهايشان آب جـوشـان مى ريزند كه درونشان را با پوست ها مى گدازند و برايشان گرزهاى آهنين است . هـر گـاه بـخـواهـنـد از شدّت محنت بگريزند، بدان بازگردانده شوند [و به آنان مى گويند:] عذاب سوزان را بچشيد!

يارى خواستن دوزخيان

دوزخـيـان از درمـانـدگـى و نـاچـارى بـه شكل هاى گوناگون به التماس و استمداد مى افتند؛ مانند:

(رَبَّنا اَخْرِجْنا مِنْها فَاِنْ عُدْنا فَاِنّا ظالِمُونَ)( 191)

پـروردگارا! ما را از اين [دوزخ ] بيرون آر، اگر بار ديگر تكرار كرديم ، قطعاً ستمگريم [و مستحق عذاب ]!

ولى در پاسخ چنين مى شنوند:

گروهى از بندگان من مى گفتند: (پروردگارا! ما ايمان آورديم پس ما را ببخشاى و بر ما رحم كـن و تـو بـهـتـرين رحم كنندگانى ، اما شما كافران ، آنان را مسخره مى كرديد، تا اين كه مرا به كلّى فراموش كرده ، به آنان مى خنديديد.( 192)

همچنين ، دست به دامان فرشتگان مى شوند و از آنان شفاعت مى طلبند:

(قالَ الَّذينَ فِى النّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنّا يَوْماً مِنَ الْعَذابِ)( 193)

و آنـان كـه در آتشند، به ماءموران دوزخ مى گويند: (از پروردگارتان بخواهيد يك روزعذاب را از ما بردارد.)

امـّا فـرشـتـگـان مـى گـويـنـد كـه چـون در دنـيـا بـه دلايـل روشـن پيامبر توجه نكرديد، اكنون درخواستتان براى شما سودى ندارد.( 194)

آنان همچنين از مؤ منان يارى مى طلبند كه آن نيز سودى ندارد:

(وَ نـادى اَصـْحـابُ النـّارِ اَصْحابَ الْجَنَّةِ اَنْ اَفيضُوا عَلَيْنا مِنَ الْماءِ اَوْ مِمّا رَزَقَكُمُاللّهُ قالُوا اِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُما عَلَى الْكافِرينَ)( 195)

اهـل دوزخ ، اهل بهشت را ندا زنند كه (از آن آب يا از آن چيزهايى كه خداوند روزى شما كرده ما را بهره مند كنيد.) گويند: (خدا آن ها را بر كافران حرام كرده است .)

برخورد ماءموران با دوزخيان

در آغاز ورود هر گروهى به دوزخ ، مكالمه اى ميان آنان و نگهبانان صورت مى گيرد. قرآن مى فرمايد:

(كـُلَّمـا اءُلْقـَىَ فـِيـهـا فـَوْجٌ سَاءَلَهُمْ خَزَنَتُها اءَلَمْ يَاءْتِكُمْ نَذِيرٌَ قَالُوا بَلَى قَدْ جاءَنا نَذيرٌ فَكَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللّهُ مِن شَىْءٍ)( 196)

هـر گـاه دسـتـه اى بـه دوزخ انـداخـتـه شـوند، نگهبانان از آنان مى پرسند: (آيا بيم دهنده اى بـرايـتـان نـيـامـد؟) آنـان مى گويند: (آرى ، بيم دهنده اى براى ما آمد، ولى ما تكذيب كرديم و گفتيم خداوند چيزى نازل نكرده است .)

ماءموران دوزخ فرمان خدا را به درستى درباره دوزخيان اجرا مى كنند. قرآن كريم مى فرمايد:

(عَلَيْهَا مَلائِكَةٌ غِلاَظٌ شِدَادٌ لاَ يَعْصُونَ اللَّهَ مَا اءَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ)( 197)

در دوزخ فرشتگانى درشتخو و سختگير هستند كه از فرمانى كه خدا به آنان مى دهد،سرپيچى نمى كنند و آنچه را ماءمور به آنند، انجام مى دهند.