لطفا منتظر باشید ...
بر مؤ من واجب است كه گناهان مؤ من ديگر را تا هفتاد گناه كبيره بپوشاند.4 امام صادق عليه السلام فرمودند:
من در مورد (نجات و عفو) اين امت در شخصى كه حق ما را شناخت اميد دارم ، جز در مورد يكى از سه كس : 1 سلطان ستمگر
2 همنواى هوس هاى نفسانى3 گنهكارى كه گناه خود را آشكارا انجام مى دهد.(208) 5 نيز فرمودند: اذا جاهر الفاسق بفسقه فلا حرمة له و لا غيبة (209)
هنگامى كه گنهكار گناه خود را آشكارا انجام دهد احترامى ندارد و غيبت او نيز حرام نيست .البته منظور در همان موردى است كه گناه آشكار نموده است .6 رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله مى فرمايد:
الّلهم إ نّى اءعوذُ بكَ من خَليل ماكِر... إ ن راى حسنة دفنها وإ ن راى سيّئة أ ذاعها(210)
خدايا! از دوست حيله گر به تو پياه مى برم ... كه هرگاه كار نيكى ديد، آن را بپوشاند، و اگر كار بدى ديد
آن را فاش مى سازد.7 اميرمؤ منان على عليه السلام فرمودند:
ذو العيوب يحبون اشاعة معايب الناس ليتسع لهم العذر گنهكاران دوست دارند كه گناه ديگران را منتشر
كنند، تا راه بهانه براى گناه خودشان بازتر گردد.(211)
در موارد متعدد در احكام فقهى بين گنهكارى كه مخفيانه گناه مى كند با گنهكارى كه آشكارا گناه مى كند
فرق است .به عنوان نمونه ، حضرت امام قدس سره در مصرف سهم سادات مى فرمايد:
الاحوط عدم الدفع الى المتهتك المتجاهر بالكبائر بل يقوى عدم الجواز ان كان فى الدفع اعانة على
الاثم و العدوان و الاغراء بالقبيح (212)
احتياط آن است كه سهم سادات را به سيدى كه گستاخ است و آشكارا گناه كبيره مى كند ندهند بلكه اقوى اين
است كه جايز نيست هرگاه در دادن سهم سادات به او كمك بر گناه و تجاوز و افكندن به كار زشت باشد.و در مورد اهل كتاب (مسيحيان و يهود و...) مى فرمايد:
يكى از شرايط ذمّه آن است كه آنها در حضور مسلمين تظاهر به گناه مانند شرابخوارى آشكارا، زنا و خوردن
گوشت خوك ، ازدواج با زنان محرم ننمايد.(213)
شخصى از امام كاظم عليه السلام پرسيد: يهودى يا مسيحى يا مجوسى كه زنا كرده يا شراب خورده دستگير
كرده اند، حكمش چيست ؟. فرمود:
يقام عليه حدود المسلمين اذا فعلوا ذلك فى مصر من امصار المسلمين او فى غير امصار المسلمين اذا
رفعوا الى حكام المسلمين (214)
حدود اسلام را بر او جارى مى سازند، در صورتى كه او اين گناهان را در شهرى از شهرهاى مسلمين انجام
داده و يا در غير شهر آنها انجام داده ولى آن ها را نزد قاضى هاى مسلمين آورده اند.اين احكام و روايت بيانگر آنست كه تظاهر به گناهانى كه داراى حد هستند حتى از اهل كتاب هم موجب اجراى
حد خواهد شد و اجراى حد مربوط به گناهانى است كه آشكارا انجام مى شود.در پايان به اين كلام حضرت على عليه السلام توجه كنيد:
شرالناس من لا يعفو عن الهفوة و لا يستر العورة (215)
بدترين مردم كسى است كه از لغزش نمى گذرد و عيب را نمى پوشاند.بايد توجه داشت كه ايجاد مراكز فساد و فحشا و تشويق مردم به گناه و بى حجابى ، زمينه اى براى ارتكاب
گناه علنى است .
ب بى حيايى و پرده درى
يكى از عوامل تباهى محيط بى شرمى و پاره كردن پرده حيا است ، لذا براى پاكسازى و پاك نگهداشتن محيطبايد حياى اسلامى را حفظ كرد.
