لطفا منتظر باشید ...
مخفيانه در خانه ى خود شراب خورد، به نام افشاگرى جايز نيست كه آبروى او را بريزيم .
6 توجيهات اقتصادى
توجيهات اقتصادى مانند اينكه :به نام عدالت اجتماعى ، دست به تضييع حقوق مى زند.به نام فشار زندگى دست به سقط جنين مى زند.به نام خريد و فروش ، ربا مى خورد.(321)
به نام هديه ، رشوه مى دهد يا مى گيرد.به نام دروغ مصلحت آميز، دروغ حرام مى گويند.به نام ترس از فقر، فرزندش را مى كشد.(322)و استثمار و بهره كشى خود را زير پوشش (مديريت خوب دارم )
توجيه مى نمايد و...
داستان اصحاب سبت
جمعى از بنى اسرائيل در بندرى بنام *((*ايله *))* كنار دريا ظاهراً كنار درياى احمر زندگى مى كردند. ازطرف خداوند توسط پيامبرشان به عنوان امتحان به آنها دستور داده شد كه در روز شنبه صيد ماهى را تعطيل
كنند، ولى آنها به اصطلاح از راه كلاه شرعى وارد شدند. حوضچه هايى كنار دريا كندند، روز شنبه كه
ماهيان به آن حوضچه ها مى آمدند هنگام غروب بندهاى حوضچه ها را مى بستند و در روزهاى بعد آن ماهى ها
را صيد مى كردند، و مى گفتند خداوند ما را از صيد ماهى در روز شنبه نهى كرده ، و ما هم روز شنبه صيد نمى
كنيم .(323)
آنها با اين توجيه ، گناه خود را مى پوشاندند، با اينكه در حقيقت بيشتر مقدمات صيد در همان روز شنبه
واقع شده بود ولى توجيه مى كردند كه ما در روز شنبه صيد نكرديم .خداوند بر مردم توجيه گر (ايله ) غضب كرد و عذاب سختى بر آنان فرستاد و آنها را به هلاكت رساند.در روايات آمده : مردم ايله در رابطه با اين گناه سه گروه بودند:
جمعى هم مرتكب اين گناه شدند و هم امر به معروف ونهى از منكر را ترك كردند.جمعى مرتكب اين گناه نشدند، ولى در برابر آن بى تفاوت و تماشاچى بودند، و نهى از منكر نكردند.و جمعى نه مرتكب اين گناه شدند و نه تماشاچى بودند، بلكه نهى از منكر مى نمودند.امام صادق عليه السلام فرمودند:
هَلَكت الفِرقَتان و نَجَت الفِرقَةُ الثالثة (324)
دو دسته از آنها (گنهكاران و سكوت كنندگان ) هلاك شدند و دسته سوم (كه گناه نكردند و نهى از منكر
نمودند) نجات يافتند.
يك داستان عبرت آموز
امام باقر عليه السلام فرمود: در زمان رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در آغاز هجرت يكى از مؤ منيناهل صفّه (آنها كه كنار مسجد سكونت داشتند) به نام سعد بسيار در فقر و نادارى بسر مى برد و هميشه در
نماز جماعت ، ملازم رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله بود و هرگز نمازش ترك نمى شد.رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله وقتى او را مى ديد، دلش به حال او مى سوخت و نگاه دلسوزانه به او مى
كرد، غريبى و تهيدستى او رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله را سخت ناراحت مى كرد، روزى به سعد فرمود:
اگر چيزى بدستم برسد، تو را بى نياز مى كنم .مدتى از اين جريان گذشت ، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله از اينكه چيزى نرسيد تا به سعد كمك كند، سخت
غمگين شد.خداوند وقتى كه رسولش را اين گونه غمگين يافت ، جبرئيل را به سوى او فرستاد. جبرئيل كه دو درهم همراهش
بود، به حضور رسول خداصلّى اللّه عليه و آله آمد و عرض كرد: اى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله خداوند
اندوه ترا به خاطر سعد دريافت ، آيا دوست دارى كه سعد بى نياز گردد.پيامبر عليه السلام فرمود: آرى .
