بگو اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده ايد، از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را
مى آمرزد و او بسيار بخشنده و مهربان است .تعبيراتى كه در اين آيه آمده مانند: *((*بندگان من *))*، *((*نااميد نشويد*))*، *((*رحمت خدا*))*، *((*آمرزش همه ى
گناهان *))*، *((*غفور و رحيم بودن خدا*))*، همه حكايت از وسعت دامنه استغفار و پذيرش توبه و گستردگى رحمت
الهى مى كند، بخصوص تعبير به عبادى *((*بندگان من *))*، كه بيانگر آن است كه همه از خوب و بد، بندگان خدا
هستند و خداوند به آنها آنچنان مهربان است كه آنها را بندگان خودش خوانده است . بنابراين چشم انداز
اميد به آمرزش ، بسيار وسيع و گسترده است .5و اِذا سَئَلكَ عِبادِى عَنّى فَانّى قَريبٌ اُجيبُ دَعوَةَ الدّاعِ اِذا دَعانِ فَليَستجيبوا
لِى و ليُؤ مِنوا بى لَعلَّهُم يَرشُدون (446)
هنگامى كه بندگانم از تو درباره من سوال كنند، (بگو) من نزديكم به دعا كننده به هنگامى كه مرا مى
خواند پاسخ مى گويم ، پس بايد دعوت مرا بپذيرند و به من ايمان بياورند تا راه يابند و به مقصد برسند.از لطايف و نكات بسيار ظريف در نزديك بودن خدا به انسان اينكه در اين آيه خداوند هفت بار، امور را به
ذات پاك خود، بدون واسطه نسبت داده است : بندگان من ، درباره من ، من نزديكم ، مرا مى خواند، من پاسخ
مى گويم ، دعوت مرا اجابت كند، به من ايمان آورد.
يار نزديكتر از من به من است
وين عجب بين كه من از وى دورم
وين عجب بين كه من از وى دورم
وين عجب بين كه من از وى دورم
اى مؤ منان ! همگى به سوى خدا باز گرديد.7وَ هُو الّذى يَقبِلُ التَّوبَة مِن عِبادِه (448)
و خدا كسى است كه توبه بندگانش را مى پذيرد.8 ...اِنَّ اللّه يُحِبُّ التَّوّابِين (449)
قطعاً خداوند توبه كنندگان را دوست دارد.9يا ايّها الَّذينَ آمَنوا تُوبُوا اِلَى اللّهِ تَوبَةً نَصُوحاً(450)
اى كسانى كه ايمان آورده ايد توبه حقيقى و خالص كنيد.10و هُو الَّذى يَقبلُ التَّوبَة عَن عِبادِه و يَعفُوا عَنِ السّيّئات (451)
او كسى است كه توبه ى بندگانش را مى پذيرد و از گناهان مى گذرد.11اَفَلا يَتُوبُونَ اِلَى اللّه و يَستَغفِروُنَه و اللّهُ غَفُورٌ رَحيم (452)
آيا توبه نمى كنند و به سوى خدا باز نمى گردند واز او طلب آمرزش نمى نمايند. خداوند آمرزنده مهربان
است .در اين آيه با استفهام انكارى كه بيانگر تاكيد است ، خداوند انسان ها را به سوى توبه و استغفار دعوت
مى نمايد و با ذكر دو صفت غفور و رحيم بودنش ، عواطف آنها را تحريك مى نمايد تا شايد به سوى خدا باز
گردند و با آب استغفار، گناهانشان را بشويند و در پرتو توبه بر كمالات و فضايل انسانى خود بيفزايند.
توبه از ديدگاه روايات
با بررسى و تجزيه و تحليل روايات مربوط به توبه و استغفار، مطالب متنوع و جامعى ، پيرامون توبه بهدست مى آيد كه در اينجا به طور خلاصه به بخش مهمى از آن مى پردازيم :
1 توبه راستين
توبه ى راستين پنج ركن دارد:1 ترك گناه .
2 پشيمانى از گناهان سابق .
3 تصميم بر ترك گناه .
4 جبران
گناهانى كه قابل جبران است با اداى حق اللّه و حق النّاس .
5 استغفار با زبان .
توبه نصوح چيست ؟
چنانكه قبلاً ذكر شد در قرآن آمده :تُوبُوا الى اللّه تَوبَة نَصُوحاً(453)