42 ) مسك - دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی نسخه متنی

42 ) مسك

[ فقط يك بار در قرآن به كار رفته است : مطففين , 21 ].

جواليقى نوشته است : [ نوعى ] عطر : فارسى معرب است .( المعرب , ص 325 ).

ادى شير به اين كلمه نپرداخته است .

امام شوشترى آن را معرب مشك فارسى مى داند ( فرهنگ واژه هاى فارسى در عربى , ص 639 ).

آرتـور جـفـرى مـى نويسد : [ اين ] واژه در ميان اعراب در پيش از اسلام , كاربردى وسيع داشته
است , و دانشمندان عموما مى دانسته اند كه واژه اى است قرضى از زبان فارسى .

گمان مى رود كه واژه مشك پهلوى نهايتا از وازه سانسكريت آمده باشد.

[ امـا از صـورت فـارسـى اسـت كه به ارمنى , يونانى , آرامى , سريانى و حبشى رفته است ] بيشتر
احتمال دارد كه مستقيما از فارسى ميانه به عربى رفته باشد .( واژه هاى دخيل , ص 380 ـ 381
).